Sen ve ben, dünyada kimsenin görmediği puslu bir hayalde yaşıyoruz. Sen ve ben, kimsenin görmediği insandan muaf bir doğanın ortasında bekliyoruz. Sen ve ben asla tek bir kelimede birleşmemiş ayrılıkçı aşkların birleştiği yitip gitmiş bir dilde anlatılıyoruz ölmüş aşklar tarafından. Biraz sen oluyoruz başka bir hüsranda, biraz ben kalıyor hala aşık sanki hüsranlarına.. Senle ben iken önceden, sen ve ben olduktan sonra ne önemi var, geriye bizi anlatan hatıralar kalıyor her bahar. 
- Meo

Sakince bırakıyorsun bazen kalemlerin tümünü bir köşeye. Gözlerini boş bir sayfaya, tozlu bir ekrana, kirpiklerinin ucuna dikiyorsun. Sensizliği yazıyorsun cümlesiz, sessizliği yazıyorsun kendi kulaklarını sağır edercesine. İşte böyle bir deneme yazalım bu kez de... [Devamını okumak için tıklayın!]

Hepimiz aynı rüyada, farklı bir dansı ediyorduk ay ışığında.. Sen bir gece hüsran oluyordun, bir gece venüs. Ben bir gece gözyaşında, bin bir gece sana tapıyordum vahşi bir tandansta. Sen yaradılışından ve yarattıklarından habersiz. Birimiz kutupta kardelen, diğerimiz olsa olsa çölde vaha. Bir sonraki duada amin olduk da, bir önceki günahta tövbe olmadık henüz. Alaca karanlıkta..
- Meo

Düşler hüzünlü bir sonbahar akşamında göl kıyısına taşıdığın geçmişinin sudaki yansımalarından ibaretler.. Ne kadar sığ o kadar derin, ne kadar sıcak bir o kadar serin, ne kadar kendinden geçerse geçsin yüreğinin sazlıklarından kalma ruhundaki tüm kesiklerin. İzi de kalsa geçmiş senin, batacak da olsa sonraki gün doğan tüm sevdalar benim. Sen yine dönersin, ben ölmüş olurum o gölün derinlerinde. Tüm inatlarımız gibi, gece ve gündüz de birbiriyle içiçe girdiğinde sadece yekpare ve eşsiz!
- Meo