Adım attığı yerde kırmızı,
Yetişilmiyor ne güzelliği ne hızı.

Tutkunun sunduğu en akıllı,
Yaşamın en narin dalı o. [Şiirin devamı yazımızda!]

Keşkelere varıyoruz hepimiz,
Biraz özleme, biraz pişmanlığa bir ani misafirlik.

Haydilere doymadığımız yarım bir yalınlık,
Tamamına erememiş o yaşamlara bir gani cahillik.

"MeoŞiir - Hangi Bahar Daha Filiz?" bu şiirimiz 2021'nin Baharında çektiğimiz bu yalnızlığın ve yarım kalmışlığın dizeyle anlatılmış bir öyküsüdür. Okuyarak bu öyküyü benimle paylaşırsanız sevinirim. Şiiri okumak için başlığa tıklayabilirsiniz. (devamı yazımızda..)

"MeoŞiir - Düşen Maskeler" bu şiirimiz 26 Nisan 1986 tarihinde patlayan Çernobil Nükleer santralindeki 4 no'lu reaktörün otuz beşinci yıl dönümü sebebiyle yazılmış. Selam olsun tüm düşen maskelere, emekçilere. Dünyanın böylesi karanlık zamanlardan daha da geçmemesi dileğiyle. Şiiri okumak için başlığa tıklayabilirsiniz. (devamı yazımızda..)

"MeoŞiir - Ruha Yazılan Şiirler" bu çalışma 2020 yılında edebiyat blogumda az sayıda eser olduğunun farkında olarak yazdığım bir eser dostlar. Şiirden bizi uzaklaştıran yıllara lanet olsun diyoruz. 2021'de daha çok şiirle birlikte olmak dileğiyle. Mehmet Şentürk.

Sese dökülen sözlerimiz var,
Söze düştüğümüz yeminler.

Sabahları uyuduğumuz geceler,
Güneşin gerçekleştirdiklerini beklediğimiz. (devamı yazımızda..)

SİYAHA BEYAZ

Tonlarımız nettir bizim,

Doğruya açar bembeyaz kanatlarımız.

Kötülüğün parladığı her gündüze,

Karanlığımız örteriz, öfkemiz ise simsiyah gerektiğinde.

Seni düşünmek,
Bir anda derinlerden yükselmek,
Sessizliğini kırmak makus talihin,
Umutlanmak çölün ortasında yağmur kokusunda. [devamı yazımızda..]

Donmaya yüz tutmuş toprağa düşüyoruz,
Yorgan!

Ezildikçe tabanlarında insanların,
Öfkeden taş kesiliyoruz.

Pamuk pinçiklerinin düğününde,
Hüzünle dönüyoruz mutluluğun anaforu misali. [Şiirin devamı için başlığa veya devamını oku kısmına tıklayın.]