Türk rap müziğinin önde gelen isimlerinden Sagopa Kajmer, yeni teklisi "SIRTLAN" ile dinleyicilerini derin düşüncelere sürüklüyor. Her zaman kendine özgü tarzı ve etkileyici sözleriyle dikkat çeken sanatçı, bu parçada insan doğasının kırılganlıklarını, mücadelelerini ve içsel çatışmalarını gözler önüne seriyor. Ritmik altyapısı ve vurucu dizeleriyle "SIRTLAN," dinleyicilerine güçlü bir müzikal deneyim sunarken aynı zamanda sorgulayıcı bir bakış açısı kazandırıyor. Şarkının klibi de görsel anlamda etkileyici detaylar barındırarak, parçanın ruhunu yansıtmayı başarıyor.

Sagopa Kajmer'in her yeni şarkısı gibi "SIRTLAN" da uzun süre konuşulacak gibi görünüyor. Senin en sevdiğin Sagopa Kajmer şarkısı hangisi? ?

Kolay olduğunu zannettiğiniz o istatistiksel ölümlerin hikayeleri var! Dostları var, aileleri, yalnızlıkları ve en önemlisi sizlerin hiç umurlarınızda olmayan cesaretleri var. Yazmakla anlatılmaz ve okunmakla anlatılmaz ama ben denerim imkansızı her gün. [Yazımızın devamı bağlantıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.]

Sonsuz bir döngüler ağının basit örnekleri olarak kendimizi ispatlamaya çalıştığımız garip bir evrende her döngünün başlangıcı, sonu ve her sonun bir başlangıcı ile nihayete erdirilen bir kaderi var! Yaşamak zorundayız... [Yazımızın devamı bağlantıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.]

Hani yeniden yazılacaktı o güzel şiirler,
Yeniden doğacaktı ölüverip gitmiş o ünsüz şairler.

Hani çileler keşlerinden azat,
Doğacaktı insanoğlu günlük yenilenen döngülerden,
Tek şansına inat! (Hani sorulu cümlelerin şiiri! Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.)

Kiminin mavisi denizde, kimisi hapis bir gölün kıyısına, kimisine tek mavi engin gökyüzü ve sonsuz bir özgürlük kapanında... Hepimize renk aynı, renksizliğimiz tek! Herkes koşacak o doğruyu mavinin ufkuna varıp hüzünle ölesiye dek; yarım, ıssız, yorgun, mutsuz ve beyhudenin inadında. 
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)

Yaşam koşuşturmayla alelacele başlayan bir geç kalmışlık, zaman ve dönemden bağımsız.. Ölüm nihai bir durak, hangi sirenin ve hangi frenin seni çağırdığını bilmeyişin o sonsuz korkusu ve ölüm kokusunun yakınsaklığı çerçevesinde! Herkes bir an ve bir ömür uzağındayken bir cehalet ve bir insan kadar uzağında olduğu bir olgu. Yaşam işte, hep ölüme doğru!
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)

Çok özgür düzlüklerde koşacak çocuklarımız diye hayallerini tıkıştırdığımız o dört duvarlar! Renkli renkli tasarlanır sonraları hocalardan olabildiğince uzaklaşırlar. Küçükken hocalarına sarılan o yürekler ve akıllar, sonraları öfkeden kudururlar. Sınıflararası hapishanelerimizin serüveni bu! (Yazımızın devamı için başlığa tıklayın. Keyifli okumalar.)

Kendimize aitliğin farkının erim dışında, suskun geceyi inceden titreten bir öncü deprem bizim düşüncelerimiz. Kendiliğinden gizli! Gizli buzlanma, hayalet bir kanser, görünmez düşman, sularımızda uyuyan hem de utanmadan... Gizli bir tarikat kurmuşuz dillendirmediklerimizden, bize taptığını sandığımız pagan deliliklerin kurban ettiği gençliğimizden taze alacalı kanlar sızıyor, düş kurmayı sevdiğimiz o ruh dehlizlerinde.
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)

Bizi biz yapan,
Etiketine dair her bir bireyden tanım çalmak.

Gruplaşmış dertlerin,
Tekil yalınlıkları ve hedef bizleri durgunlaştırmak. (Sosyal kimlik konulu şiirimizin devamı yazıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.)

Gecenin yorgun çiğinde ve sessizliğinde her gece uykuya kaçmadan önce yaşama merhaba diyerek cıvıldayan birkaç çeşit kuş var ötemde! Henüz görmesem de hiç fark ettirmeden aynı şafağa ve aynı güneşe bizlerden çok önce selam veriyorlar inatla... Yaşama hiç hevesim olmasa da o kuşun sesi beni dünyaya ait kılan! Birkaç huysuz insandışı yaratığın gününü karartmasına izin vereceğinize ya da karanlık kurgu-sosyal yalnızlığınıza dem vuracağınıza arada cam açın bence! Yeşilliklerin yakın uyuyun hatta. Duyacaksınız o güzellikleri inançla...
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)