Aşka inat davranıyoruz zaman zaman, kendimizi tüm sosyal yaşama kapatıyoruz, gizliyorum var olan heveslerimizi ve dürtülerimizi; en sonunda patlak veriyor yerinden hislerimizin, en nihayetinde esiri oluveriyoruz tanımlanamaz takıntıların. Her seferinde mutsuz olmayı başaracak bir kontrolsüz güç şeklinde yaşıyoruz aşklarımızı, sonra suçu insanlara ve aşka atıyoruz, ne saçma!
- Meo

Gizli bir bahçemiz vardı bizim,
Dünyanın tüm açılmış çiçeklerinin üzerinde.

Gizli bir dünyamız vardı,
Ruhlarımız mutluluk duasında dizlerinin üzerinde. [Şiirin devamı bağlantıladır.]

Aşk, doğal bir yaşam karanlığında doğaüstü bir parlamaydı. Adımların ileriye isteyerek atıldığı karanlık bir yolduk seninle ben, ellerimizin kavuşmadığı gün kaybolduk, kaybettik aşkın gerçek rengini. Simsiyah bir yaşam savaşında ikimizin gözleri birbirine dokunduğunda aşktı her yer, özlemle kör geziyorduk mutluluğa karşı. İşin en kötüsü, ne sen ne ben bunu biliyorduk..
- Meo

Suyun yüzüne çarpmak gibi sana aşık olmak, önce direnç, sonra kabullenme, sonra kaybolmakla biten; bir olmakla, aynı olmak arasında gelip giden.. Suyu yüzünden okumak gibi bu özlem, bir okyanusu çöle çeviren. Suyun alın yazısında çizilmiş kader, bizi ezip geçen, bize rağmen.
- Meo

Sonbahardan kalma bir güzelliksin sen; yüzünde yazdan kalma yaşamın yorgunluğu, kaşlarında kurumuş aşk dalları, her akşam bir soğuk kuzey rüzgarında dökülüyor geçmişin kırgınlıkları.. Yeniden doğmak için donmaya hazır bir doğa gibisin, sakin, huzurlu ve dingin!
- Meo

Açtığının yaranın tuzu şimdilerde özlemin, her anıya dokunuşunda sızlıyor geçmişim. 'Bir aşkın yarasını ancak onu açan iyileştirir' sözündeki gibi, sadece senin dudaklarındaki çatlaklarda birazcık su damlası kalmış bu duygular çölünde. Ben ise suyun tadını çoktan unutmuşum, aşk hala ölüme alıştıran bir vaha..
- Meo

Not: 'Amoris vulnus idem sanat qui facit' deyiminin çevirisi: "Aşk yarasını ancak onu açan iyileştirir."

O kadar canlısın ki aklımın ortasında, hayal bile edemiyorum yokluğunda sensizliğin son halini. Hem korkuyorum sensiz kalmaktan hem sensiz kalamıyorum zaten sensiz yaşananların ardında.. Özleyemiyorum bile seni. Hiç doğmamış bir güneşte, aklına ektiğin o çiçeklerin açmasını ve renklerini nasıl hayal edebiliriz ki? Hiç gidilmemiş bir yol, hiç kesişmemiş, hiç bitmemiş bir öykünün kahramanlarıyız.. Bizi bu haliyle kim anlatabilir ki? Kim anlayabilir ki? Hiç kimse. Ne sen ne ben.. Bize bunu anlatabilecek tek bir kavuşma var, ya ufukta ya uzakta!
- Meo

Seninle ben, biraz karanlık Kuzey Avrupa düzlüğünde yürürken, tüm hislerimizi gözyüzüne kenetleyip, Samanyolu'yla sevişmiyorsa gözlerimiz ne sen yaşamış say kendini ne ben kavuşmuş sayayım kendimi sana. Bu topraklar kurak, buralarda aşklar boşa.. Umutlanma.
- Meo