Sen yürümedikçe yolun, doğru yere varmadıkça sonun, inanmadıkça doğrunun, bilmedikçe olgunluğunun hiçbir önemi yok! Güzeli görmedikçe gözün, hedefe dümdüz gitmedikçe sözün, insanken insana gülmedikçe yüzün hiçbir güzelliği yok! Aktarılıp büyümedikçe bilginin, değeri bilinmedikçe ilginin, yapıcı olmayacaksa yerginin hiçbir faydası yok! Olmayacak da.
'Meo

Uzun uzadıya anlatılacak gibi değil, eksik bir yanı var güzelliklerin bazen. Kendimizi eksik hissetme parayonasında bir dar boğazda, sert ve keskin sabah rüzgarlarında sıcacık hayallere kurmaya çalışıp aşık oluyoruz her seferinde, buz gibi bir ölüm sabahından hemen önce. işte bu tam o vakitlerden birinde güneş gibi doğabilmeyi gerektirir ey sevgili. O kadar sıcak mısın?
'Meo

Hayatın anlamsızlığı insanın ona anlam katma çabası ile başlar.
'Meo

Konuşmak mevzu bahisse, herkesin avukat olduğu büyük bir mahkeme salonu hayat.. Herkes birer iddia makamı, herkes az biraz savcı, kimsenin niyetinde değil sesleriyle çağırmak herkesin önüne bir diğer davayı. Herkes birbirinden davacı, kimse değilken kendince bir gram dahi hatalı! [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Ne kadar çok görünürseler o kadar güzeldir merdivenler; bitmeyecek gibi görünüp, aniden biten insan ömrünü simgelerler. Her basamak yeni bir düşünce, yeni bir eser.. İnsanlar kaç adım atabilirse işte o kadar yükselirler. Ancak o kadar.
'Meo 

Susarak da iletişim kurulabileceği yalanını öyle güzel yutturmuşlar ki çocukluklarımıza, şimdilerde kocaman sessiz odalar gönüllerimiz çıt çıksa irkiliyoruz. Aniden biri çalsa kapıyı telaştan cümlelerimiz devrik bir çift kahverengi gözün sedalarında.. Başarısızca anlatıyoruz tüm yalnızlığımızı, her hatamız ortada, her korkumuz yakamoz yüzümüzde.
'Meo

Dünyanın en eski şarkısıydı yalnızlık, beşeri kulakların bazen hüzün, bazen neşe, bazen de hayranlıkla dinlediği yıldızlara karşı..
'Meo

Hayat sekerat-ı mevt, ölüm nihai taburcu. Olmadan, olduramadan, yarım yamalak bir alacak zaman, taksitle ele geçtikçe değeri bilinmeyen, hiç biriktirilmeyen.
'Meo