Sokağa çıktı şiir,
Duvara çizik,
Gönüle yara,
Sevdalıklara özlem oldu,
Dizelerinin niyetine.

Sokakta doğdu şiir,
Köşe başında çeşme,
Kuytularda gölge,
Gölgelerde gizlenen tutkularda,
Uyaklarının asiliğinde. (Şiirin devamı yazımızda. Başlığa tıklayıp açabilirsiniz.)

Bir anlamsız dize olmalıydık,
Dünyanın düzenine uymalıydık,
Gerektiğince,
Gerekirse saçmalamalıydık.

Ruhsuz bir deniz karanlığı,
Karanlık bir kabartı,
Öfkeli bir dalga,
Huysuz bir sonbahar olup,
Kayalardan hıncımızı çıkarmalıydık. [Şiirin devamı bağlantıda. Lütfen okuma, paylaşım ve yorumlarınızla bize destek olun.]

Yaşam,
Meçhule giden bir tren,
Tüm durakları iyi bilinen.

Yalnızca varıldığında fark edilen,
Yalnızca seninki senden geçtiğinden,
O son adım işte ruhu meşgul eden. [Yaşam ve belirsizliğe dair bir şiir çalışmam yazımızda. Başlığa tıklayarak açabilirsiniz. Keyifli okumalar.]

Sana benzeyen bir his,
Seni aratan,
Binlerce geçici insan.

Seni kokan bir çiçek,
Seni anımsatan,
Yüzlerce heyecan. [Kısa ve güzel bir şiirin devamı yazımızda. Tıklayın!)

Bir acayip hüzün,
Tutuluyoruz bir yolun yamacına,
Dokunuyor rüzgar yaşamın dallarına,
Korkumuz huzursuzluğa denk,
Mutluluğumuz yalnızca bir damla huzur! [Şiirin devamı yazımızda. Başlığa veya resme tıklayarak açabilirsiniz. Keyifli okumalar.]

Bu kez MeoEdebiyat blogumuza değerli bir şiir konuk olacak. Ariel'in Ritüeli blogundan ziyaretimize gelen Selenay Koçer imzalı nacizane bir şiirle gecemize renk kattık. Hiç Bitmeyek Şiir isimli eser aşağıdadır. Çok duru ve akıcı şiiri için kendisine çok teşekkür ederiz.

Bakışların noktaladığı cümleler gibi,
Üç noktalı umutlarımızı arıyoruz.

Bir damla sihir dökülüyor kirpiklerden,
Büyüleri sessizlikle gülümsemelere çiziyoruz. [Kısa bir aşk şiirin devamı yazımızda. Keyifli okumalar.]

Soğunun alışığı,
Yaşamanın aşığı,
Dağların zirvesinde,
Birer buz ağacıyız.

Donmasak ölürüz,
Ölüyoruz ki umutla yaşayalım,
Sessizliği bozuyor fırtınalar,
Buzullara dökülüyoruz parça pinçik. [Şiirin devamı bağlantıda. Lütfen başlığa tıklayın.]