Çocukluk çağından beri en güzel hayali resimdi, renkler, beyaz kağıtlar, karalamalar ve türlü türlü çeşitlilikteki pastel boyalardı. Rahmi her zaman yaşadığı toprakların, bu karanlık ve gri dağların arasındaki renkleri bulmaya ve onları umutlarını gömdüğü kağıtlara çizmeye kendi adamaktan başka bir şey bilmedi çocukluğu ve gençliği boyunca. İleride kendisini bu yola götürecek virajlar ise çok fazla ve çok kesindi.. (Kısacık bir öykümüz yazımızda. Keyifli okumalar.)

Aşkın farklı renkleriyiz,
Aynı gökkuşağını oluşturan.

Yaşamın farklı yönleriyiz,
Aynı yolu aynı adımlarda tutan. [Kısa bir aşk şiirinin devam yazımızda. Keyifli okumalar.]

Tüm doğrusal zaman akışının en büyük kıvrımları düşüncelerimiz, hayallerimiz, kurgularımız ve korkularımız.. Dalgalarımız var kendimize ait, zamanın ve yaşamın tekdüzeliğinden kaçabilmeye, kendimize birazcık heyecan yaşatabilmeye olanak sağlayan. O yüzden hep düzlemlerde boğulup, karmaşalarda yaşadığımızı hissediyoruz!
- Meo

Parça parça olmuş düşlerimizde, yüzlerimizde tonlamalı gülücükler. Şekilden şekile giriyor sözlerimiz, henüz başka yüzlere his olup değmeden. Çizgi çizgi kederlerimiz, çizgisel zannettiğimiz kaderlerimiz ve yüzümüze asla yansımayan gizli karakterlerimiz var! Herkesten saklıyoruz.. Herkesin gizleri arasında!
- Meo

En güzel renkleri bahara gömdüm,
Sarının en güzel tonu yalın ayak yürüdüğüm tozlu yollarda kaldı.

En karanlık kışlara gittim kahvenin tonlarında,
Tüm fallara birkaç birikmişlik yükledim. [Şiirin devamı için başlığa tıklayın!]

Her şeyin iyi ve güzelini istediğimden tüm renklerim, herkesin daha iyi ve daha güzele ulaşabileceğine olan inancımdan tüm heveslerim.. Göz kamaştırıyor umutlarım, o kadar karanlık çünkü varlığınız. Ne zaman renk görseniz o nedenle bu kadar şaşıyorsunuz. Yoksa rengarenk bizim isteklerimiz, bir o kadar fazla karanlık verenlerimiz! 
- Meo

Belki de yaşam hep siyah beyaz, akıllardaki mutluluk tüm yaşama renk katan! Belki de renksizlik en çok korkulan ve ölüme bizi bağlayan, bizler belki de renkleri görebildiğimiz kadar aşığız yaşama her zaman..
- Meo

Çok beyazdı tüm hikayeler ilk bakışların buğularında, gözlerinde uykulu yalnızlıkların çapaklarını ovuştururken aynada gördüğü o periymiş aşk denen. sonraları kararmış bir sonbahar sağanağı türlü zorluklarla, perdeler çekilip gözlerinden, yüzünden gamzeler değil yaşlar dökülmüş. her aşk, biraz beyaz biraz siyah; griymiş..
- Meo