Sokağa çıktı şiir,
Duvara çizik,
Gönüle yara,
Sevdalıklara özlem oldu,
Dizelerinin niyetine.

Sokakta doğdu şiir,
Köşe başında çeşme,
Kuytularda gölge,
Gölgelerde gizlenen tutkularda,
Uyaklarının asiliğinde. (Şiirin devamı yazımızda. Başlığa tıklayıp açabilirsiniz.)

Yaşam,
Meçhule giden bir tren,
Tüm durakları iyi bilinen.

Yalnızca varıldığında fark edilen,
Yalnızca seninki senden geçtiğinden,
O son adım işte ruhu meşgul eden. [Yaşam ve belirsizliğe dair bir şiir çalışmam yazımızda. Başlığa tıklayarak açabilirsiniz. Keyifli okumalar.]

Sana benzeyen bir his,
Seni aratan,
Binlerce geçici insan.

Seni kokan bir çiçek,
Seni anımsatan,
Yüzlerce heyecan. [Kısa ve güzel bir şiirin devamı yazımızda. Tıklayın!)

Soğunun alışığı,
Yaşamanın aşığı,
Dağların zirvesinde,
Birer buz ağacıyız.

Donmasak ölürüz,
Ölüyoruz ki umutla yaşayalım,
Sessizliği bozuyor fırtınalar,
Buzullara dökülüyoruz parça pinçik. [Şiirin devamı bağlantıda. Lütfen başlığa tıklayın.]

Her ok doğuyu gösteriyorken,
Kendine bir yol çizip,
Batıya gidebilirsin.

Herkes onu anlatıyorken,
Aklında onu insan bilip,
Diğerinde karar kılabilirsin. [Kısa bir şiir bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Gözlerimde bulutlar, dağınık,
Ruhumda fırtına var, sessizim bir anlık.

Yaşamım dökülüyor gökyüzünden, çişenti,
Ruhum süzülüyor yapraklarımdan, çiğ belki. (Kısa bir şiirimiz yazımızda. Keyifli okumalar.)