Ağır stresler altında çakıllara bölünüp eziliyorken,
Daha hafif duygularımızın patikalarını görmezden geliyoruz.

Sokaklarında volta atarken ruh bahçelerimizin,
Saydığımız yalnızlık günlerini unutuyoruz. [Şiirn devamı bağlantıda, iyi okumalar.]