Sanatlar insana yol mu gösterir, yoksa yolun olduğuna mı inandırır henüz çözebilmiş değiliz. Ancak fark ettiğimiz: resim/film/heykel sanatının gözü kandırdığı, müzik/opera eserlerinin kulağı kandırdığı, buna rağmen yazılı eserlerin gözü bir noktaya kilitleyip kulaklara insanın kendi sesini vererek insanı kendisiyle kandırdığıdır! Buradaki kandırmak fiiline takılanlar için tekrar edelim, sanat bedeniniz ne kadarına hitap ederse o kadar etkili olabiliyor ise, bunun sebebi öncelikle o sanatın hangi dalına aklınızı kondurduğunuz ve o dala konarken aklınızın modern dünyadaki kanatlarından ne kadarından arındığınız, kendinizi o ruha kaptırıp kaptırmadığınız ve ne kadar hafif olduğunuz önemli olan.. Önemli olan kafanız karışacak kadar yabancı bir organınızla değil, sizin kadar gerçek olan hislerinizle göz-kulak-akıl üçgenine sahip çıkmanız. Sanatın şakası bu, bazen salgın, bazen veba, biraz yanılgı, biraz cefa, yoksa modern zamanda vefa bir gün efsane mutlaka! Sanat insandır, o nedenle güvenilmez. Sanat yaşamdır, onun nasıl yaşanacağını vermez. Çünkü hiçbir nesil bir sonrakine örnek teşkil etmez, etse de bir şey fark etmez.
'Meo

Kargalar ne kadar güzeldir aslında, aklınızda ölmüş insanlığınızdan beslenen fikirleriniz olmasa; hayat ne güzel aslında, insan denen yıkım kıtaları bu kadar mevsimsiz yayılmasa dünyanın engin yaşam ovalarına.   'Meo

Düşünceler çevrenizdeki dünyayı şekillendirir, çevreniz ise düşüncelerinizi. Mühim olan hangisinin daha güçlü ve güzel olduğu. . 'Meo

Her karanlığın ardı aydınlıktır; her kapalı havanın ardında bir gökkuşağı, her yalnızlığın ardında bir sanat, her kalabalığın ortasında bir bulunmayı gereken bir toplum.. Yani, görmeyi bildikten sonra yaşam kaynaklı her ölümün ardından bir diğer daha anlamlı başka ve derin bir nefes gelir.
'Meo

Gülümsemeler, ardındaki karanlık ne kadar koyuysa o kadar parlak görünürler bazen. Yalnızca gerçek bir dost, gerçek bir seven bu karanlıkta parlayabilir bir yıldız kadar. Unutmayın ki her insanın evreninde milyonlarca yıldız vardır, ancak sadece birkaç tanesi en karanlık zamanında insanın gözüne takılır, yolunu aydınlatır ve insana yol gösterir..
'Meo

O tekillikteki en geniş skalasın sen. Beyaz olsan bile bazen gri, rengin solsa bile birkaç kadeh gözlerine döker gökleri. Kanatların zaman zaman bulutlar kadar hafif, yer gök yarılırsın yıkar geçersin kimisine. Sen ilk sabahın buğulu mavisi, öğlenin en parlak yeşili, en karanlık gecede yakamozları saran siyahi.. Hepsi sen, hepsinde sen. Ancak bulabilirsen!
'Meo

Sen yürümedikçe yolun, doğru yere varmadıkça sonun, inanmadıkça doğrunun, bilmedikçe olgunluğunun hiçbir önemi yok! Güzeli görmedikçe gözün, hedefe dümdüz gitmedikçe sözün, insanken insana gülmedikçe yüzün hiçbir güzelliği yok! Aktarılıp büyümedikçe bilginin, değeri bilinmedikçe ilginin, yapıcı olmayacaksa yerginin hiçbir faydası yok! Olmayacak da.
'Meo

Uzun uzadıya anlatılacak gibi değil, eksik bir yanı var güzelliklerin bazen. Kendimizi eksik hissetme parayonasında bir dar boğazda, sert ve keskin sabah rüzgarlarında sıcacık hayallere kurmaya çalışıp aşık oluyoruz her seferinde, buz gibi bir ölüm sabahından hemen önce. işte bu tam o vakitlerden birinde güneş gibi doğabilmeyi gerektirir ey sevgili. O kadar sıcak mısın?
'Meo