Her karanlığın ardı aydınlıktır; her kapalı havanın ardında bir gökkuşağı, her yalnızlığın ardında bir sanat, her kalabalığın ortasında bir bulunmayı gereken bir toplum.. Yani, görmeyi bildikten sonra yaşam kaynaklı her ölümün ardından bir diğer daha anlamlı başka ve derin bir nefes gelir.
'Meo

Gülümsemeler, ardındaki karanlık ne kadar koyuysa o kadar parlak görünürler bazen. Yalnızca gerçek bir dost, gerçek bir seven bu karanlıkta parlayabilir bir yıldız kadar. Unutmayın ki her insanın evreninde milyonlarca yıldız vardır, ancak sadece birkaç tanesi en karanlık zamanında insanın gözüne takılır, yolunu aydınlatır ve insana yol gösterir..
'Meo

O tekillikteki en geniş skalasın sen. Beyaz olsan bile bazen gri, rengin solsa bile birkaç kadeh gözlerine döker gökleri. Kanatların zaman zaman bulutlar kadar hafif, yer gök yarılırsın yıkar geçersin kimisine. Sen ilk sabahın buğulu mavisi, öğlenin en parlak yeşili, en karanlık gecede yakamozları saran siyahi.. Hepsi sen, hepsinde sen. Ancak bulabilirsen!
'Meo

Sen yürümedikçe yolun, doğru yere varmadıkça sonun, inanmadıkça doğrunun, bilmedikçe olgunluğunun hiçbir önemi yok! Güzeli görmedikçe gözün, hedefe dümdüz gitmedikçe sözün, insanken insana gülmedikçe yüzün hiçbir güzelliği yok! Aktarılıp büyümedikçe bilginin, değeri bilinmedikçe ilginin, yapıcı olmayacaksa yerginin hiçbir faydası yok! Olmayacak da.
'Meo

Uzun uzadıya anlatılacak gibi değil, eksik bir yanı var güzelliklerin bazen. Kendimizi eksik hissetme parayonasında bir dar boğazda, sert ve keskin sabah rüzgarlarında sıcacık hayallere kurmaya çalışıp aşık oluyoruz her seferinde, buz gibi bir ölüm sabahından hemen önce. işte bu tam o vakitlerden birinde güneş gibi doğabilmeyi gerektirir ey sevgili. O kadar sıcak mısın?
'Meo

Ne kadar çok görünürseler o kadar güzeldir merdivenler; bitmeyecek gibi görünüp, aniden biten insan ömrünü simgelerler. Her basamak yeni bir düşünce, yeni bir eser.. İnsanlar kaç adım atabilirse işte o kadar yükselirler. Ancak o kadar.
'Meo 

Susarak da iletişim kurulabileceği yalanını öyle güzel yutturmuşlar ki çocukluklarımıza, şimdilerde kocaman sessiz odalar gönüllerimiz çıt çıksa irkiliyoruz. Aniden biri çalsa kapıyı telaştan cümlelerimiz devrik bir çift kahverengi gözün sedalarında.. Başarısızca anlatıyoruz tüm yalnızlığımızı, her hatamız ortada, her korkumuz yakamoz yüzümüzde.
'Meo

Dünyanın en eski şarkısıydı yalnızlık, beşeri kulakların bazen hüzün, bazen neşe, bazen de hayranlıkla dinlediği yıldızlara karşı..
'Meo