SİYAHA BEYAZ

Tonlarımız nettir bizim,

Doğruya açar bembeyaz kanatlarımız.

Kötülüğün parladığı her gündüze,

Karanlığımız örteriz, öfkemiz ise simsiyah gerektiğinde.

Dünya masmavi görünen bir siyah gezegen, içerisinde insan yürüdüğünden beri. Dünyaya gelmek beyaz bir ışığı bekleyen ölülerin yaralı dünyasında oradan oraya savrulmak; anlamdan anlama savrulmak zaman içerisinde. Boş, tertemiz bir kitap olarak geldiğimiz dünyada elimize bilincin kalemlerini veriyorlar, yazıyoruz yanılgılarımızı.. [Kısa bir deneme yazısı bağlantıdadır, keyifli okumalar.]

Senin tüm zıt renklerin benim tüm renkli düşlerimi anlamlı kılan bir gece-gündüz eşitliği. Sen kavuşmamak adına devamlı kovaladığım bir gün gibi, doğmayan; gece gibi, gelmeyen.. Güneş kadar kutsal, güneş kadar uzaksın her zıtlık içinde. Bembeyaz bir aşkla seviyorum seni siyahım.
- Meo