Dolmadı içindeki boşluk yıllar boyu. Zamanın akışından uzak bir yerde yaşıyormuşsun hissini aşamadın.(Kısa bir deneme yazısı, Değerli kardeşimiz Özge Nalbant'ın kaleminden)

İnsan, diyorum, ne kadar da susuyor bazen tek bir cümle için. Ne gelirse başa, dilden/sözden gelirmiş. Yanıyor, kıvranıyor, acıyor, sancıyor, ne kadar da susuyor alabildiğine. Hariçte kısacık, özünde upuzun bir cümle. Susmasa, söyleyiverse belki bir nebze de olsa azalacak yanması. Kıvranması bitecek. Acısı dinecek. Sancısı kesilecek... [Değerli dostum M. Murat Gözübüyük'ten keyifli ve derin bir deneme yazısı. Şiddetle tavsiye ettik.]