Yaşamın gücünü sağlayan bir özgür güneşin tutsaklığında döngülere hapsolmuş basit umutların dönüştürdüğü hayallerimiz var! Her mevsim sanki ilk ya da son... Her insan sanki tek ve terk-i diyarda. Ne kadar anlatsak da akşam güneşine derdimizi, tek dinleyen yine bizi o hüzünlü sabah saatleri. Her yeni günde göçe gidiyor heveslerimiz; kimsenin bilmediği o geleceğin diyarlarına. Yeniden ve aynı döngüye kısır!
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)

Eski şiirlerini yakmış amatör şairlerin yitip giden çocukluk öyküleriyiz biz. Ruhumuzun cennetinden düşerken yanmış kanatlardan dökülen bir kar yağışı kaderimiz, hayal kırıklıklarıyla üşüyoruz kim bilir kaç kıştır...
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)

Bir adam tanıyorum ben, kanatları olan.. Bir adam var olduğu yerde çakılmış kalmış, uçamayan.. Huzurun ortasında fırtınaya kapılıp sağa sola çarpan tüm düşlere rağmen kılını dahi kıpırdatmayan. İşte o adam için gerekli bir başka kanat, onu yerinden kaldıracak! Bir yaşam gerekli, yıldızları bulduracak. Bir umut gerekli, nefesinin tadını çıkartacak.
- Meo

Özgürlüğünün kanatları var sandığın her gün kendini sırtından bıçakladığının ve o hayal gücü kaynaklı takıntılarınla tekrardan uçabilmeyi beklersin; yürümeyi ve ilermeyi unutmadığının farkında değilken. En acısı da bu! Özgür olduğunu varsaymak, hala atmosferle sınırlı iken kısıtlı zamanında. 
- Meo