Ne kadar da çok bizimdi,
Tüm iyi niyetlerimiz.
Ne kadar da atıl vaziyette,
Tüm hataya dönüşenlerimiz. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

O kadar çok inanıyoruz kusursuz duygu ve hislerimiz olduğuna; ne zaman duygularımızda çatlama olsa biri minicik bir taş atsa buzlarımızın üzerine kurduğumuz duygu dünyamız tamamen karanlığa gömülecek sanıyoruz. Altında gizli naif çocukluk cennetini görmezden geliyoruz, işimize gelmiyor sonuçta.. Biz hep aynı şekilde hata yapıyoruz en doğru şekilde severek! Karşılığı gelmeyen her aşk dolu bakış için göz yaşı döküyoruz, o damlalardaki tuz kadar değersiz insancıklar uğruna.
'Meo

Aşk kapını çalarken sen hala 'kim o?' sorularıyla vakit kaybedersen, sonraları çalınacak bir kapıya bile sahip olmayışının suçunu istediğin misafire yükleyebilirsin. Bu ne kapının ve Tanrı misafirinin, bu duygu-sahipliğindeki o çekinceler ve korkularının suçudur!
'Meo

[Yeni bir oluşum olan MeoEdebiyat.com sitesine destek olmak için lütfen sosyal meyda paylaşım butonları ile bu yazıyı paylaşınız. Unutmayın güzellikler paylaştıkça artar, kötülükler gibi..]