İçinde insan olan bir etkileşimdi birazı dümdüz alan, birazı yokuşa çalan; içinde insan olmayanlardı bizi insanların varlığına dair avutan; insanları tanıyorduk henüz kendileri olmadan, saçmalayıp birkaç duygusal kurgudan, sonraları bizim çocukluğumuz pişmanlıkla kaleme kağıda kafa tutan! Akıllanmadık, akılsızca çıktığımız yollarda aklımızı kaybetmeye aşk demeye hep devam..
- Meo

Karanlık masallarla ve inançlarla dolu kışlarla ezilmiş akıllara bahar gibi çöküyordu felsefe, düşünmenin değil düşünebilmenin renkleriydi insan çöllerinde açan, zaman zaman.. Filozoflar birçok yaşamı kurtarıyordu, kendilerini öldürmeyi göze alarak! Yalnızca kendini kurtarıp milyonları öldürmekten sakınmayanlara inat.. Sonraları çekip gittiler, tüm düşünebilenler; bizler yalancılara kaldık, yalanlarla yaşadık, düşlerden kurulma bir cehennemde, göz göre göre.
- Meo

Masum bir çocukluktu aşk, kendisini koruması için en vahşi canavarların bile yüzünün güldüğü, gözünün parladığı.. Masum bir yetişkinlikti aşk, kendisini kaybedip hep aradığı o koruyucu canavarın gözlerinden yaş dökülüyordu savaş alanlarında. Farkındaydık aradığımız, kanadığımız ve bulamadığımız. Kopuyordu oyuncak bebeklerin kolları, aşk artık aydınlıkta körebe.
- Meo

Özlemek; göremediğini düşlemek, dokunmadığınla terlemek, heyecanıyla titremekti. Görmedikçe, dokunmadıkça, hissetmedikçe bile özlüyordum seni yanımda gibi.
- Meo

İnsan yaşamındaki en büyük katliam başkalarından çalınan zamandır: en büyük günah, en düşüncesiz eylem, en gereksiz hareket, en saçma bencilleşme..
- Meo

Kendimizi çiziyoruz, akıllarımızda; kendimizi resmediyoruz, başkalarının bakışlarında. Belli belirsiz bir benlik var bizi çevreleyen, hiçbir çizgisi-hiçbir rengi olmayan bir delilikte kendimize aşık oluyoruz! İnatla.. Bu nedenle, en büyük delilik en naif bencilliktir.
- Meo

En kanlı savaşımızı veriyoruz her birimiz, karşı karşıya gelip hayallerimizin o kurucu sandığımız yıkıcı ve yanıltıcı gücüyle.. En şanlı mücadelemiz aklımızdaki anlamlarda dönüyor, hatıralarımızdan-hatalarımızdan birer canavar yapıyor, en nihayetinde kendimizi unutup kahraman olduk sanıyoruz basit hayal hikayelerimiz arasında.. Asıl savaş, bu var olmayan!
- Meo

Zifiri karanlıkta yolunu bulabildiğin her yer evindir, bedbaht yaşamda her şekilde mutlu olabildiğin her kişi ise sevgilin.. Nefes almayı unuttuğun her zaman yaşam, nefese son kez ihtiyaç duyduğun an ölüm ve gerçeklikten her seferinde şüphe ettiğin her düşünce deliliktir. Evin karanlığın, aşkın emin oluşun ve yaşamın doğru zamanındır!
- Meo