O kadın gibi yürüyordun,
Hiç kavuşulmamış kadar özgür,
Hiç avutulmamış kadar üzgün. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Adımların iz bırakmazken, sözlerin hala yankılanıyorken özlem vadilerinde, saçların hala aynı tutku değirmenleri rüzgar ise boşuna gitme.. Sadece yavaş yavaş siliniyorsun. Bu durağan bir ölüm hali; gidip güzel bir hayat yaşamak yerine, bizi belli belirsiz silme böyle.
- Meo