Ne karanlık tüm aydınlığımıza gömdüğümüz iki yüzlü iletişim tutkularımız, ne acı bir merhaba korkusunda sadece kendimizle selamlaşmalarımız! Biz iletişim çağının bencil yanılgılarıyız, tek duymak istediğimiz söylemek istediklerimiz.. Yalan değil bu, her birimiz kendimizi kandırdığımız bencilce yalanların başkentiyiz. Eziyoruz, üzüyoruz biz kadar kötü olmayan her çıkarsız merhabayı, bir başka 'sen kimsin ki?' sorusuyla. Korkuyoruz, dinleyebilmekten, anlayabilmekten. İyiliğimiz, insanlığımız yapayalnız; oysa yapay gerçekliğin en güçlü ordularıyız, her birimiz gururlu birer komutan.
- Meo