MeoEdebiyat Aforizmalar Blog

Kanar durur elbette, devinim. Kanamazsa durur aslında, ölüm! Yaşamak mesela bir nehrin kolu olmak, milyarlarca koldan oluşan devasa bir insanlık akışında sınırlı bir kaynak olmanın önemini kavrayamamış ve küçüklüğünü büyüklükle sevinçlere dönüştürmek yerine evrenin yaşam dağlarının kanadığı o kutsal kan olduğumuzu vurgulamak en büyük zaman kaybıdır!
- Meo (Mehmet Şentürk)

Kanamak deyimi güzel bir güç göstergesi, yani tour de force. Yaşamın tüm akışkanlığa hükmettiğini sanan büyük insanların bir damla kan görüntüsü ile bayılabildiği bu mükemmel saçmalıktaki düzenin naif mesajlarında gizliyiz. Bizi kan tutuyor, bizi bizler alıkoyuyoruz.. O yüzden kanamak önemli bir güç göstergesidir, yaşamın insana verip kolayca insandan alabildiği...
- Meo (Mehmet Şentürk)

Bilginin birikimi var, insanın biriktiremedikleri. Bilemediklerimizin inançlarında düştüğümüz yanılgılar, aç susuz dolaşıyoruz gerçeklerin ortasında gölge zannederek bazı serapları. Bilginin bilmekle aynı şey olmadığı ukala yaşamları yüceltiyoruz inatla! 
- Meo (Mehmet Şentürk)

Yaşamın tutkularından kaçarak, sığındığımız limanlarda sorusuz, sorgusuz ve sorgulamasız cevapların rahatlığında bildiğimiz düşündüğümüz tüm kitapların öykülerini yazıyoruz cahil cahil.. Kimse de tutup elimizden demiyor ki, BOŞSUN! İnsan bu işte, anca çiğ süt peşinde koşssun. Bilmiyor ki birçoğu bilgisin varlığın mı var; hepi topu yoksun.
- Meo (Mehmet Şentürk)

Her savaşın şafağında duvarlarla konuşan bir savaşçının sıvaları sıvazlayan gözyaşları vardır. Kılıçlara önce kan damlar, sonra pişmanlık; insanlık kadar aç gözlük vahşet, tutkularımız en büyük şişmanlık. Bir gün kala ölüme, yeniden doğacağına inanmak kadar ürkütücü bir cehalet, savaşın rengini kaybettiği dünya yüzeyinde.. 
- Meo

Yazar: Mehmet Şentürk

Geçmişin pisliğinde boğulan geleceklere hoş geldiniz. Sizler umut olarak bazı umutsuzların yıktığı krallıkların yeni soytarılarısınız, özgür, amaçsız, amansız ve mutsuz! Yeni Normal'iniz ile sizlere mutluluklar diliyoruz..
- Meo  

Eski dünyanın karanlığında aydınlıkların meşaleleriyle savaşan akıl dolu şövalyelerdik biz! Yorulduk, yaşlandık, renklerimiz soldu.. Sonraları çok daha renkli dünyalar kazandık, rengarenk topraklar, yıkıntıların tarih parşömenlerine yazılageldik. Ama kendi yazgımızı, kendi amacımızı ve ışığımızı kaybettik. Şimdilere en büyük karanlıklar bizim için aydınlık. O yüzden eskinin şövalyeleri iken şimdinin vampirleriyiz yalan dünyanın yapay ışıklandırmalarında.
- Meo

Belki yine o bahar, o tarihte, o güneşle, o sabah serininde gelecek; yine çiçek açacak ovalar, değişecek güneşe nazire yörüngesel mevsimler! Ancak biz yine kendi pisliğimizin, kendi solmuşluğumuzun karantinasında kapalı kalacağız zoraki. Ne de çok severdik baharları halbuki! Keşke dünyayı çiçeksiz de sevebilseydik, başımıza gelenler tüm bu sevgisiz ve açgözlü saldırganlığımızın taptaze meyvesi..
- Meo

Işık şelalelerinden süzülen ışıklar gibiyiz, bırakıyoruz kendimizi huzurun sularına karanlıkta geçen kışlarından ardından. Ruhumuzu dinlendiriyor ruhsuzlardan uzakta kendimizi bulduğumuz cennet bahçeleri. Bizler insanoğlu olarak insanın az olduğu her yerde doğanın ortasına sızan o cennet kokusunu soluyabiliyoruz..
- Meo

Bu yıl "Yalnızlığın Aforizmaları" kitabından her gün bir aforizma paylaşayacağız. Desteklerinizi bekleriz.