Hayal gücünün sınırlarındaydı tüm yeni ve gizli dünyalar.. Gizleniyordu merakımızdan tüm doğrular, yönetiyordu geçici varlığımızı rahatlatmak istercesine bencil yalanlar. Yalnızca karanlıkta çiçek açabilen, güneş altında donabilen akıllardı kuralların dışındaki yeni kuralları görebilen, yazabilen, kabullendirebilen-bitmeyen ve bitmeyecek cehaletimize rağmen.
- Meo

Ölüm meleğinin kucağına doğuyoruz her birimiz, güzelce ölmek için çirkin hırslarımıza kurban harcıyoruz bize tanınan o kısa yaşamı.. Ölüm meleğinin kucağına dönüyoruz her birimiz, dünyaları da fethetsek yalnızca ölüme yeniliyoruz; işte tek kabullenemediğimiz. O yüzden korkusuzca yaşıyor gibi görünüp, tir tir titriyoruz ölümün onlarca yıl süren aheste gelişinin ani şoku karşısında. Zamanın hayırsızları olarak yaptığımız tüm yaramazlıkların asla naif olmadığının farkında bir pişmanlık ölüm dediğimiz, aniden karşılaşınca son kez ve en çok o zaman korkuyoruz! Kendimizden, geçmişimizden ve kötü niyetlerimizden!
- Meo

Yaşam zaman ve mekanın dalgalarından oluşan engin bir deniz, başlangıcımız belli, sonumuz henüz değil.. Bazen zamanın ortasında kaybolduğumuz dalgalar halinde geliyor hüzün, kendimizi ve kontrolümüzü kaybettiğimizin farkına varıyoruz Bunlar hüzün dalgaları! Kimsenin kaçamadığı, herkesin yakalandığı.
- Meo

Bir kelebeğin kanadında gezindirdiğimiz düşlerimiz var, kısa süreli göçlerin yorgun ve aşık savaşçılarıyız biz. Ne uğruna yaşadığımız ve savaştığımız henüz belli değil, yalnızca dinlenmek istiyor yorgun gözlerimiz. Loş renklerin uyku bakışlı şehirlerinden geliyoruz, beton kelebekleri gibi taşınıyoruz doğaya; sırf gülebilmek için, biraz daha..
- Meo

Ya yalnızlıktansa tüm sevişmelerimiz, yapayalnız bir umutla. Ya sevmiyorsak hiç kimseyi, yeterince yalnız kalmayı göze aldıkça. Ölüm olmasa ya da, hesap sorulmasa, olur muyduk acaba bu kadar insanca.. Tüm bu ucu açık yalanların ortasında kaldık bir başımıza, delilikten sosyalleşiyor cümlelerimiz, çoğalıyor hayallerimiz, fethediliyoruz günden güne, hep iyiye hep güzele. Yaş döküyoruz hüzün tarlarında, kan yerine.
- Meo

Önce hayat ver, farkında olmadan ruhuna ateşler saldığın bu ejderha. Sonra hayatını al, farkına vardığında alevsiz kalmış bir yaşlı savaşçının ölüm döşeğinde son kez ses verdiğinde. Bir kalp atışı kadar önemsiz, gizli ve gerçek ol. Bir kalp atışı kadar doğru, dürüst ve çalışkan ol; vazgeçtiğin gün ölüme değsin.
- Meo

Tek dalda iki çiçek gibiyiz, birimizde güneş, birimizde yaprakların ağırlığıyla karışık gölgeler. Tek kökten besleniyoruz, geçmişimizde kurak topraklar. Taç yapraklarındaki güzelliğe aşık bir tomurcuk heyecan sözlerim, ne zaman karanlık çökse yıldızlardan seni dilemek için ancak açabiliyorum, sen uyurken.. Sen ne zaman uyansan sabah erkeninde, ben korkumdan kendime kaçıyorum. 
- Meo