Bir acayip hüzün,
Tutuluyoruz bir yolun yamacına,
Dokunuyor rüzgar yaşamın dallarına,
Korkumuz huzursuzluğa denk,
Mutluluğumuz yalnızca bir damla huzur! [Şiirin devamı yazımızda. Başlığa veya resme tıklayarak açabilirsiniz. Keyifli okumalar.]

Huzur ve karmaşa birbirinin perspektifidir; yakından bakıldığında karmaşık gelecek her bir sistem, uzaktan görüldüğü haliyle huzurlu bir tablonun ta kendisidir. Bu sebeple aklımızın evreninde çok karmaşık görünen tüm fikirlerimiz bir araya geldiğinde huzur dolu bir insanı yaratır. Karmaşa korkulacak değil, kontrol altına alınacak değerler bütünüdür.
- Meo

Biraz ay ışığı yeter bana, önümü göreyim yeter kendi karanlığımda. Karanlıktan korktuğumdan değil, kimseye çarpmamak adına. Biraz huzur yeter, sessizlikte yoğurulmuş sakin bir manzarada. Çok da elzem olmamakla birlikte bir yudum deniz çekebilirim içime, gülümseyerek bakarken üzerinde dalgalanan ışıklara. Ruhumda zaten yeterince gelgit var, mümkünse sen böyle bir havada gel okyanus dalgalarınla, yık kurduğum tüm hayallerimi ve gerçek bir huzurun gölgesinde hiç gitme! Hiç olmasın sabah bazen..
- Meo

Uykusuzluk yaşamın ta kendisi, en huzurlu uyku ölümün efendisidir.
- Meo

Huzur, bir dağın eteklerinde zil çalan renklerdir. Henüz körsen göremezsin, adım atmadan oralara gidemezsin, elini uzatmadan yanında birini götüremezsin..
- Meo

Uykusunda tatlılık saçan bir canlı kadar huzurlu olmak havyansal gereksinimlerin tamamının doyurulmasıyla mümkündür bir insan olarak: açlık, yokluk, aşkın her birinin eksiksiz olması..
- Meo