Gözünü yalnızlığın alacakaranlığında açtığı bir an gördü onu, uzaklarda gibi görünse de içini ısıtmıştı bu güzel manzara. Aklındaki karanlıkta beliren mutluluğun renklerine karışıyordu karşısındaki eşsiz hisler! Gözlerini kapatıp tekrar açtığında, sadece boşluk vardı. Sadece bir damla gözyaşı geriye. Bir göz açıp kapama mesafesi vardı aydınlık ile karanlığı arasında. Karanlık bu kalpte binlerce sene, aydınlık bir tek kare! Her seferinde..
- Meo