Uzun süredir unutmuş olmalıydım kendisini, buruktu yüzü. Yaşlanmıştı, epey zaman geçmiş olsa gerek onsuz. Oysa ki tüm geçen onun için, onunla, yanyana olacaktı. Nedense çok yabancı gibiydi bu kez. Bir şeylerden ürkmüş, korkmuş gibiydi derinden, titriyordu gözleri. Gülümsemiyordu bile, sanki hiç gülmemişçesine senelerdir benimle. Yorgun, kırgın, isteksiz bir yansımaydı bu kez aynamda gördüğüm en eski dostum. Özlemiştim onu, neden onsuz kaldığımı ise bir türlü hatırlayamadım. Onu unutturan insanlar nefret ettim o an. Kendimle yeniden tanıştığımda fark ettim. .
'Meo