Hayallerin hüznüyle gri rüyalarımıza renktir tüm duygular, o nedenledir yalnızca hislerimize dokunduğunda rengarenk olur her mevsim ve her türde anılar. Renkleri severiz, renklerle severiz ve biz sevdikçe renklenir tüm anlamsız varlıklar.
- Meo

Yüzünün güzelliğinin kıyısından sızıyor kış uykusundan uyanan yılanların, ne zaman insanlar bahar olup gelse hayatına.. Gülümseyişlerinin ardında saklanıyordu ruhunun derin ve karanlık anlamları. O yüzden, batıyor her savrulmuş sosyal gemi ne zaman çarpsa kıyılarına!
- Meo

Her yeni yılda yeni sayfa açmanın vurgusu yanında, bizi batmaktan kurtaran veya batmaya çok yaklaştıran geçen yılların birikimleri üzerinde bir buz dağı olduğumuzu unutmamamız gerekir! Her ne kadar geleceğimiz çok parlak görünse de, her zaman derin ve karanlık sayfalar vardır ruhumuzun derinlerinde..
- Meo

Her bir parçasıyla bir bütün olan evrenin kırıntılarıyla kendi bütünlüğümüzde boğuluyoruz. Her evren mucizesi bizi kendine çekiyor, bizi tutan bir atmosferlik hasiphanede yaşamın özgürlüğünü yıldızlarda arıyoruz. Belki de dünyaya terk edilmiş unutulmuş ruhlarız.. Aradığımız kaynağımız, aradığımız özgür varlığımız, aradığımız karanlık bir evrendeki yaşam inancımız.. Umutsuzca yaşıyor, umutsuzca ölüyoruz; bir gün bir evrensel cennette buluşabilmek dileğiyle!
- Meo

Kristal kırmızı bir gül taşıyor göğüs kafesinin içinde donuk varlığınız. Dokunsak kırılacaksınız, içten bir sıcaklıkla sevsek eriyecek, sımsıkı sarsak ruhumuzu kanatacak.. Donuk bir güzelliksiniz, yaşayabilmek için önce çözülmelisiniz.
-Meo

Anadolu'nun bağrıyız biz. Kan damlayan topraklarda aşk damlalarını biriktiren papatyalar yetiştirdik biz. Gözlerimizde ağlar binlerce ana, her yüzyıl el değiştiren kaderlerin kederleriyiz biz.. Yüzlerden geldik, binlere gidiyoruz, sanattan geldik vahşeti sahnede değil cephede yaşıyoruz biz. Tarihin yalanlarında anlatılmayan gerçek trajedileriz biz, edebiyatın hülyalarında bile erişilmeyen doğallığız biz. Anadolu'nun papatyalarıyız, her dağda-tepe açarız biz!
- Meo

Yalnızlıktan öte, artık konuşmaya başlayan cümlelerin, kenarlarından hüzün ve düşler sızan sayfalarla birlikte eskiyordu çocukluklarımız. Her yeni kitapta heyecanlarımızı kaybettiğimizi, en çok gençliğimizi aradığımızı fark ediyorduk.. Düş dolu kitaplarımız vardı bizim, hepsini okuduk da hiçbirini yaşayamadık!
- Meo

Topraksız çöl bir deniz ortasında kayalıktan oluşma bir vahaydın sen, çokluğun içindeki sıkıcı mavinin en renkli grisiydi duvarındaki renklerin. Bazen yaşamda hangi renk çoksa, farklı olan o kadar bulunmaz ve değerli oluyordu! Sen ise hiç bulunmayan bir renktin, yol gösteren değil yolunu kaybedenleri yönlendiren basit bir durağanlıktı güzelliğin..
- Meo