Yaşam yağmur olup yağmadan önce bir bulutsu, gözler aşkla dolmadan önce pınarlardan taşıyoruz her kurak yalnızlık mevsiminin hemen bitişinden önce.. Bilmesek de hepimiz gözleri dolmuş yapayalnız tanrıların kutsal gözyaşlarıyız, damla damla tanrının avuçlarına-dünyaya dökülüyoruz. Bir bulutla doğup, toprakta bütünleşip, yıkıcı bir selle birleşip, denizlerde sakinleşip, bulutlara karışıyoruz-aynı döngüde.
- Meo

Ne kadar çok kelime bilirsen bil, ne kadar farklı dil konuşursan konuş dünyanın en büyük hapishanesinin demir parmaklıkları sözcükler. Ne kadar büyükse dağarcığın o kadar ferahlıyor yalnızca kısıldığın bu bilişsel kapan, o kadar.. 
- Meo

Bir çay içimi sevdalarımız var, bir anda ağız yakıp bir süre sonra soğuyan. Kırk yıl değeri olmayacak, kırk günde doyulmayacak yalandan bir taziye hislerimiz, ölüp giden tüm umutlarımız.. 
- Meo

Yaşama inandırmış yaşlı bir ağaç gözlerimiz, inandıramıyoruz binlerce ceset içinde kendilerini ölüme! Yaşamaya inanmış birer kuru dal gibi umutlarımız, biz hep kuruduğumuzda yeniden doğmak için toprağa düşüyoruz.. Bu lanet insanlık çölünün ortasında, cennet arıyoruz.
- Meo

Tüm dünyayı boyayabilirsiniz, aklındaki tuvali boş bıraktığın sürece hala karanlık görünür çevrendeki hisler.. Boyanmamışlıktır yaşam, sonucuna varmayan tüm fikirler bembeyaz tuvaldir!
- Meo

Çiçek olup açmak istiyorsan, gökyüzünü dinleyebilmelisin. Gökyüzü olup açılmak istiyorsan, karanlığa direnebilmelisin. Güneş olup gökyüzünü boyamak istiyorsan, kendi içinde yanabilmeyi öğrenmelisin. Yoksa anca kurak toprak, karanlık bir evren ve umutsuz uzak bir yıldız olabilirsin.
- Meo

Daha fazlasını istedikçe tükenen bir ömürden bahsediyoruz, doymadıkça kandıran, acıdıkça doyuran bir kaderden bahsediyoruz binlerce yıldır. Yaşamaya hiç doymadık da zaten, ölüme kolayca doyuyoruz. Bilmeye hiç aç olmadık da zaten, bilgilerimizi niye doyurmuyor ki, geçen yaşla? Kalanları umursamadan.. Bir gün daha yaşamak uğruna, binlerce gün ölüme gidiyoruz fark etmeden.
- Meo

En büyük kabus kontrolsüz kalan, karmaşık akıllardır. En kötü kabus gerçek yaşamdan basit bir yansımadır. Bizim sorunumuz gündüz gözüyle aklımızda bunlara inanmıyor olmamız.. Karanlıkta ve bedenimiz uyuduğunda beynimizde fırtınalar gündüz yaşanan düşünsel ısı değişimlerinden kaynaklanır, her seferinde.
- Meo