Günün her saati kahve saati olabilir, uykusuz ve yorgun bir bedenin sabah kahvesi, yorulmaya devam etmiş çalışkan bir bedenin öğlen kahvesi, uykusunu yıllardır alamamış bir kölenin bir akşamüzeri kahvesi saatlerinde olduğu gibi.. 
- Meo

Parçalarımız bazen bizi kanatlandıran, paramparça hatıralarımızından ve düş kırıklarımızdan biriktirdiğimiz o son umut bizi ayağa kaldıran ve sırtımızda kanat niyetine taşıdığımız narin düşlerimiz bizi aşka inandıran. O yüzden, hiç ayaklarımız yere değmiyor aşık olurken, o yüzden hep yüksekten düşüyoruz aşta kaybederken!
- Meo

Aşka inat davranıyoruz zaman zaman, kendimizi tüm sosyal yaşama kapatıyoruz, gizliyorum var olan heveslerimizi ve dürtülerimizi; en sonunda patlak veriyor yerinden hislerimizin, en nihayetinde esiri oluveriyoruz tanımlanamaz takıntıların. Her seferinde mutsuz olmayı başaracak bir kontrolsüz güç şeklinde yaşıyoruz aşklarımızı, sonra suçu insanlara ve aşka atıyoruz, ne saçma!
- Meo

Dünya üzerindeki en tehlikeli şarapnel parçaları beyinden, akıldan yoksun insan düşünceleridir. Kanatır, savaştırır, öldürür, yaşamdan koparır. Kolektif sanrılarıyla birbirlerine sarılan devasa bombalara dönüşen her sosyal çöplük, önce kokuşur, sonra büyük bir enerjiyle patlayarak dünyaya zarar verir!
- Meo

Katılaşmış sıfatlardaki anlamlarımızın derinleştiği anlarda çatlıyordu maskelerimiz, susuyorduk bur değişime, görmüyorduk belki. Yeni bir insana bakıyorduk aynada, camda, yansımalarda.. Kendimizi ararken bulamadıklarımızın öfkesiydi, aramazken karşımıza çıkan yabancı insanlar. Hiç tanımadığımız bir dosta selam vermenin ilk heyecanıydı un ufak varlığımız, kendi tozlarımızla savruluyorduk binlerce insanın hamuruna kendi hamurumuzda bir yabancı lezzetti çocukluk, özlesek de aynı tadı asla alamıyorduk!
- Meo

Parçalanmış hayallerimizden bütünlemeler icat ederken kaybettik tüm ahengini yaşamamın ve hissetmenin. Karmaşık fikirlere, tekdüze hayaller iliştirip sevdik olmayacak işleri.. Mutsuzluğumuz da parçalanmışlıkta kendi yarattığımız hayali bütünlükten, yalnızlığımız da!
- Meo

Sınıfta kaldık biz, insanlıkta, iyilikte, güzellikte ve doğrularda! Sınıfları boşalttık her bir araya gelişimizde, kaçtık doğrularımızdan çok yanlış düzlemlere. En nihayetinde geçici yanlışlarla yıktığımız dünyamızda yapayalnız kalarak kendimizi doğruları aramaya verdik, yok yere.. Biz sınıfta kalanlarız, mutluluk adına, ödüyoruz cezalarımızı kendimize ait, kendimize dair ama başkalarıyla.
- Meo

Biz gülelim diye serilmiştir sıcacık bir örtü dünyanın üzerine! Narin bir kabuğun kırılgan kalp atışlarında dünyanın damarlarında akan kanlarız biz, şimdilerde biraz kanserli.. Dünya ile birlikte ölüyor olsak bile doğacak her yeni gün güneş biz gülebilelim diye; belki de daha milyonlarca sene.
- Meo