O kadar canlısın ki aklımın ortasında, hayal bile edemiyorum yokluğunda sensizliğin son halini. Hem korkuyorum sensiz kalmaktan hem sensiz kalamıyorum zaten sensiz yaşananların ardında.. Özleyemiyorum bile seni. Hiç doğmamış bir güneşte, aklına ektiğin o çiçeklerin açmasını ve renklerini nasıl hayal edebiliriz ki? Hiç gidilmemiş bir yol, hiç kesişmemiş, hiç bitmemiş bir öykünün kahramanlarıyız.. Bizi bu haliyle kim anlatabilir ki? Kim anlayabilir ki? Hiç kimse. Ne sen ne ben.. Bize bunu anlatabilecek tek bir kavuşma var, ya ufukta ya uzakta!
- Meo