MeoŞiir - Nefes
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Yaşam denilen genellik yalnızca bir nefes,
İlk ve sonunun değeri bilinen,
Kalan sayısız örneği fark edilmeden geçilen!
Yaşam bilinen öznelik yalnızca bir heves,
Var olan ve yok olanın sancısı dinmeyen,
Kalan tüm bahaneleri fark etmeden öldüren.
İnsanlık adında bir bütünlük, bir kalabalık,
Nefeslerini boş yere tüketen,
Olmayacak tüm dertleri ciğerinde şişiren.
Zaman sanrısında gözden geçirilen,
Yokluk durumu can diye bize emanet edilen,
Bir kuş kafesinde her nefeste gözyaşı döktüren.
Her nefes geçmiş sayacına eklenen,
Bilinçsiz bir saat gibi bizi tüketen.
Her adım bir gerileme ölüme doğru,
İlerliyormuşuz hissi veren.
Her insan biraz yanlışlara gebe,
Kendi egosuyla sevişirken.
Her yaşam tümünün toplamı aslen,
Birbirini sadece nüanslarla takip eden.
Bitmeyen bir döngüdeyiz,
İçimize çekip yanlışları,
Yanlışlarla yaşıyoruz haybeden..
Meo - 2016
MeoEdebiyat Şiir Blogu
'Mehmet Şentürk
