MeoŞiir - Tanrının Dizeleri
Öne Çıkan
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Evren diye bilinen,
Yarım kalmış bir şiir kainat.
Tanrının gözyaşlarını döktüğü,
En büyük süpernovalarda mısralar.
Umutlarını rengarenk duygulara,
Yarınlarını karanlık bir sonsuzluğa,
Yalnızlığını umutsuzluğun ortasına bıraktığı insanoğluna,
Kalanları da anlatılmamış öykülere ithaf etmiş milyarca sene önce,
Kalemine hüzün bulaşmış bir Tanrı.
Yıldızlara yazmış her bir dizeyi,
Karanlığa anlatmış sessizliğin lanetini,
Nefretle yarattığı evrenden,
Umutla parlamasını istemiş,
Aşkla doğup,
Şehvetle paramparça olup,
Rasgele bir birleşim çabasında,
Süzülüp gitmiş her bir kutsal kelime.
Şöyle bir dönüp bakınca şiirinin son haline,
'Bu olmamış' demiş,
Umutsuzca bir üç nokta iliştirmiş sonuna,
Hiç anlaşılmayacak bir insanoğlu yaratmak uğruna.
Biz o üç noktanın sonsuzluğunda,
Kendimizi şiir zannederken,
Boğulup gitmişiz Tanrının kahkahalarında.
Yıllar önce,
Yaradılışa bir gün kala.
Meo - Şiir Blogu
MeoEdebiyat 2015
