MeoŞiir - KardanAşk
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Önce elmacık kemiklerindi kar yağışını anlatan bulutlar,
Sakinleşti yüreğim, yalnızlığın en soğuk mevsimindeydim.
Gözlerini ne zaman kapatsan, açıldığında kristalleşecek sandım,
Mutluluktan damlayacak göz yaşların.
Sözlerinde kara bastığın adımların çıtırtısı,
Ben senin izlerini değil sadece bembeyaz yüzünü takip edebildim.
Ne kadar nefretle tipi yağsan da olmamış aşklara,
Ben elbet durulursun diye biraz havuç ve kömür bir avuç,
Kendimi çoçukluktan kalma bir kardanadam hayali gibi sıraya ekledim.
Ben ne kadar sarıldıysam sana,
Sen o kadar eridin,
Ben ne kadar aldandıysam sana,
Sen o kadar buzullaştın!
Şimdilerde akıp gidiyorsun taşkın nehirlerinde,
Ben hala olduğum hislerde,
Dönüp duruyorum bir anafor halinde,
Adına kar dedim aşkının,
Sen hep güneş mevsimi yalan hayallerde terliyorsun.
Değdi mi?
'Meo - 2015
