MeoŞiir - Doğaya Astronot
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Doğaya o kadar yabancıydı ki,
İlk işi tüm silahlarını kuşanmaktı,
Sokağa bir adım bile atmaya kalksa.
Taktığı onlarca maskesi,
Kimi kremli, kimi cam üretimli.
Tek bildiği kendini anlatmak,
Kendi kafesinde,
Anlayamadan doğanın hiçbir zerresini.
Aklından geçen her şey yapay,
Ağzından dökülen her laf serseri.
Bir adım atsa, çıplak ayakla toprakta,
İlerledim sanacak kadar eğreti yaşamı belli ki..
Çok anlattı gökyüzü ve bulutlar,
Damladı saçlarına yağmurlar,
E o hiç dinlemedi ki!
Dünyaya astronot kendisi,
Hiç nefes almadı derinden belki,
Dünyaya henüz keşfedemeden,
Ölecek bir süre sonra halbuki..
Dünya'm dediği o bencil gemi,
Yakıtı insanlar,
Birer birer yaktı geçti,
Tükeniyordu zoraki..
Meo - 2016
MeoEdebiyat Şiir Blog
'Mehmet Şentürk