MeoŞiir - Barda

Çok uzaktan getirmiş acılarını,
Çok yakından tanıdıkları kaynaklı.

Çok tanıdık seslerinde şarkıların,
Çok yabancı bir hüzünle tanışmalı.

Bir bardak, bir kül tablası,
Taşımaya yeter miydi ki tüm bu ahlaksızlıkları?

Geçerken uğranmıyordu buralarda,
Birkaç duble, birkaç fon-dip miktarında sessizlik.
Düşüyordu öne tüm kafalar art arda,
Sanıyorlar ki alkolün ağırlığında.. 

Çok eğleniyordu aslında başlarda,
Aklına uğramayan tüm anılar.

Çok bileniyordu yaşama karşı,
Her yeni barmen çağrısı yalnızca geleceğe oysa.

Sonradan aklına düşüyor,
Sonrada devriliyordu gözyaşları,
Ruhundaki tüm his kaymalarında.

Ağlıyordu sessizce bir dönüş yolunda,
Damarlarından kaçıyordu eski dokunuşlar.

Bu bara her zaman yalnız geliyordu,
Yeterince dost edindikçe kadehlerle sohbetlerde,
Hiç yalnız dönemiyordu evinin huzursuzluğuna.
Uyuyordu o son bardağın kestiği parmaklarıyla,
Titrek..

Meo - 2016
MeoEdebiyat Şiir Blog
'Mehmet Şentürk