MeoAfo - Unutmak
Unutmak hatırlamakla başlar, insan aklı her hatırayı kendine zarar vermesini önlemek için her yeni hatırlama anında bilerek değiştirir ve uzaklaşan her anı farklı ve unutulmuş bir hikayeye dönüşür.
- Meo
2009 yılından bu yana yazmaya devam ettiğim, kısa-uzun özlü sözlerden oluşan blog bölümümüzdür. Aforizmalar, Deviantart kaynaklı görsellerle desteklenmektedir. İyi okumalar.
2018 yılı Kasım ayında yayınlanacak aforizma derleme kitabımız "Yalnızlığın Aforizmaları" hakkında tüm paylaşımlar bu alt-blogumuzda olacaktır. Kitaptan sözler, duyurular, imza günleri ve okurlarımıza özel kampanya bilgileri için tıklayın.
Devam...Unutmak hatırlamakla başlar, insan aklı her hatırayı kendine zarar vermesini önlemek için her yeni hatırlama anında bilerek değiştirir ve uzaklaşan her anı farklı ve unutulmuş bir hikayeye dönüşür.
- Meo
Yeni bir dünya mümkün, göremediklerimizden ve görmezden geldiklerimizden oluşan.
'Meo
Yalnızca basit insanlar nefes almaktan ibaret yaşamı karmaşık hale getirmek için dalgalar halinde kötülükten kötülüğe, cahillikten cahilliğe savrulurlar. Yalnızca zeki insanlar yaşamaktan ibaret yaşamı iyilikler uğruna ve basit insanlara olması gereken basitliği anlatmak için ömürlerini tüketirler. En nihayetinde iyilik kaybeder hep, bitmeyecek kadar sonsuz olsa bile.
- Meo
Aşk çok güzel, çok karanlık şüphelere çarpmadığı sürece; aşk çok özel, çok genel yanılgılarla insanlara yem olmadığı sürece; aşk çok narin, çok kaba ruhlarda yalandan yalana vurulmadığı sürece.. Aşk her pozitif tavrımız, negatiflerimizi kendimizden temizleyebildiğimiz sürece, üstelik karşılıklı iki kişiyle. O bizlere sunulan tanrısal bir imkan ve bizlerden kaynaklı tüm imkansızlıklar!
- Meo
Biraz güven bir ilkellik, biraz maskesizlik biraz içtenlik hepsini dağıtabilir birkaç söz, biraz yalan, biraz insanlık kötülüğü gizli kalan. Toplamak, düzenlemek en kolayı hisleri. O nedenledir savaşların ardında gönlümüzde yaşatılan bu yaralı kişi..
- Meo
Hepimizin aklının ortasına kamp kurmuş ve ne zaman çekip gideceğinizi merak eden bir gezgin var, çok iyi biliyoruz. Hepimiz o gün batımına doğru gitmek istiyoruz yaşamlarımızdan, o kadar müebbet doğmuşuz yaşamlarımıza, o kadar tutukluyuz bize kenetleyen zoraki yaşam amaçlarımıza. Kimse bilmese de her sessiz akşam güneşine bizi de alıp götürmesi için yalvarıyoruz, hüzünle karışık.
- Meo
'Aklım nerede?' sorusunu sorabilecek raddeye gelebilmek için birçok önkoşul gerekir: önce aklını kaybetmek, sonra türlü saçmalıklarda başrol oynayabilmek, en sonunda da gerçeği ve yaşamın vardığı uçurumun kenarını görüp gözlerinde patlayan tüm umutlarına karşı kendi aklını başına alman gerekir!
- Meo
Geçici bir bahar kadar kısa bir aşk bizimkisi, cevabı basit: seviyor, sevmiyor.. İlk çiçek açmış papatyadan başlayıp, erken açıp bir bahar soğuğunda dökülüp gidiyoruz. Şansımız bir sonraki bahar. Hep bekliyoruz, doğanın yaşamamıza izin vermesini yaşamayı beceremediklerimizi.
- Meo
Evrendeki tüm yaşam bir kaosun kaynağındaki düzenden doğar. Hep düşüncedeki karmaşa gibidir yaşam, ne kadar dağınık olduğuna bakmaksınız bir doğumdan başlar, bir ölüme koşar.
- Meo
Karanlık sulara yansıyan düşüncelerimizden birer düş kurgularız kendimizi dinledikçe. Aydınlık düşünceler, parlak umutlar ve yıldız tozu hislerimiz dökülür su yüzüne çizdiğimiz semanın her bir yanına, düşündükçe yıldızlar kayar, gönlümüze gece doğar yeniden!
- Meo
Hayattaki en önemli şey, hiçbir şeyi tamamlamak için yaşamayı yarım bırakmamaktadır.
-Meo
Güneş görmemiş bir çiçek yine de açabiliyorsa, henüz güneş ışığının karanlığa işleyemiyor olduğundan bahsedemeyiz. Henüz aşk sözcüğüne bir kadın anlam veremiyorsa, aşkın henüz onu bulmadığını tahmin edebiliriz. Ancak, anlamlar yaşamlarla bir araya gelir ve yaşamda insanlar sözcüklere anlam verir; kadınlar ise yalnızca doğru zamanda herhangi bir aşk sözcüğüne hayat verebilir! Kalanındaki karanlık ve açmayı bekleyen taç yapraklar hep umut: yaşamı ve insanı ayakta tutabilen tüm bu inançsızlığa rağmen..
- Meo
Orası yok, o insan da yok, o göller donmadı mesela hiç.. Hepsi senin kurmaya çalıştığın bir dünya, kurguladığın insan ve dondurduğun hislerin. Gerçeklerle hayallerin arasındaki kurgusal çizgiyi çizemiyorsan, kaderini beyaz tuval üzerinde yalnızca beyaz hayallerle yazar ve kimse okuyamıyor diye hayata küsersin.
- Meo
Özgürce pedal çevirdiğimiz yollarımız vardı, yorulmayan çocukluğumuz.. Bisikletlerimiz bu kadar hayalet değildi eskilerde, çocukluğumuz bu kadar uzak kalmayacak sandık her gençlik hevesinde. Biraz kan döktüler parklara, biraz patlayıcı tedirginlikler.. Hiçbirimiz yaşamıyoruz şimdilerde, dönmüyor insan sevgisinin çarkları bu betonarme cennetlerde. Arabalar çarpıyor tüm hayallerimize, dileklerimizin kolları kırık yatıyoruz pişmanlık hastanelerinde. Durum bu.
- Meo
Geçmişe dair tüm bildiklerimiz ağaçlık bir sonbahar doğasının içerisinde geriye dönüp baktığımız sis dolu bir çizgi! Ne kadar yaşlanırsak o kadar sis kaplıyor düşüncelerimizi..
- Meo