Sen'siz - Sensizliğin Sahnesinde Monologlar
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Sensizlik ne çok konuşuyor öyle,
Sırf dertleşmeye geliyorsun aklıma sanıyordum halbuki.
Gözlerimde ne garip titriyor hislerim,
Sırf adının baş harflerini göz kapaklarıma çiziyoruz.
Ne kadar özlemişim başbaşa kalmayı seninle,
Oturup susuyoruz sen olmasan bile,
İnsan şaşırmıyor değil,
Bazılarının yokluğunda dahi değişmeyişine..
Kormuyor da değilim hani,
Dinledikçe seni hayrıkan aptalca içsesleri.
Alışılagelmiş aşk savaşları olsa gerek,
Hiç umrunda olmuyor kalantor gönlümün,
Ölüme koşa koşa gitse bile içimde binlerce genç serseri..
Yakıyorum bir sensizlik sigarası,
Ateşi sen, dumanı sen, tiryakisi ben, öleni ben. Yine de gülen!
'Meo - 2014
[Lütfen görüş ve sosyal paylaşımlarınızla
şiirlerimize destek olunuz.]