MeoŞiir - Yalnızlık Edebiyatı
Öne Çıkan
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Yalnızlık başlı başına bir edebiyat,
Yaşanılan her saatinde yeniden tanımlanan.
Kimseye anlatılmayan bir dostluğun öyküsü,
Kimsenin uğramadığı barakalarda yaşayan fısıltılar.
Beklentileri olmayan,
Beklentilere sarılan,
Bekleyeni olmayan,
Kimsesizleri sarmalayan,
O sıcacık hüzündü yalnızlık.
Kah biz ona ağladık,
Kah o bize..
Uğruna öldüğümüz hayatlara inat,
Uğruna yaşadığımız sessizliğin anıtı bazı öyküler.
Bir avuç dolusu tutulan hüzünlü bardaklardaki alkol,
Bir tutam yalan, birkaç kuş sesi şimdilerde vadilerde yankılanan.
İnsanın yaptığını, doğanın yıktığını yeniden kuran,
Tek tanımlanamayan-yalnızlık adında-bir kuram.
İsimsiz hayatların,
Anlatılmayan aşkların,
Yarım kalmışların,
Köklerinden doğan tazecik bir umut.
Yeniden solmak için.
Kusur bir döngüne,
Hiç fark ettirmeden,
Geri gelip koynumuza giriveren bir huzursuzluk.
Kalabalıklarda yaşayıp,
Yalnız ölüvermek, en büyük cesaret.
'Meo - 2015
MeoEdebiyat Şiir Blogu
