MeoŞiir - Son Çiçek
Öne Çıkan
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Son çiçek solduğunda,
Son polen rüzgarsız kaldığında,
Son aşk unutulduğunda,
İlk yıkım başlayacakmış.
Son gün yaşandığında,
Son nefesler alınamadığında,
Son hayaller yıkıldığında,
Yeni bir evren kurulacakmış.
Son kadın öpüldüğünde,
Son erkek üzüldüğünde,
Son kez eller birbirinden ayrıldığında,
İlk kez mutsuzluk dünyaya hükmedecekmiş.
Masal bu ya,
Tüm bunlar zaten gerçekleşmiş,
İnsanlar farkında değilmiş,
Onların ilkleri de,
Sonları da,
Zaten kısacık yaşamlarında bitivermiş.
O nedenleymiş,
Cenneti dünyada olanın,
Cehennemi ölüm;
Yaşamı cehennem olanın,
Hayali cennet kokuyormuş.
Meo - 2015
MeoEdebiyat - Şiir Blogu
[Lütfen alıntı ve paylaşım kurallarına uyun. Sosyal medya paylaşımları serbesttir. İsim (-Meo veya -Mehmet Şentürk) ve kaynak adres (meoedebiyat.com) belirtmeden bu eserlerin kullanılması yasaktır.]
