MeoŞiir - Kırk Buçuk
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Bir buçuk saatlik bir nefesti yaşam,
Bir buçuk asır yaşayacak kadar derin soluyorduk.
Bir yarım kalmış hevesti çocukluk,
Biz asla oyuncaklarımızı çok sayıda hissetmiyorduk.
Yarımları tamamlayacaktık tam da on yedi buçukta,
Yarınları tamam edecektik, eksik benliğimizle.
Tamam olmuştuk aslında ezelden,
Yirmi buçuk yaşında aslında hayatın sahibi bizdik.
En yarım kalan umutları aşk sandık,
En tamamlanmış ayrılıkları kuşandık,
En güzel yarım yirmi beşlik bir olgunluktu bizde,
Biz yirmi yedi yaşında tam adamdık!
Sonra geldi otuzların acelesi,
Tam otuz buçuk yaşında biz on yediydik,
Sanki ilk kez seviyorduk,
Son kez anlam verirken duygulara ve umutlara.
Biz tam otuz beş yaşında kırgın bir şiirdik,
Yarıya geliyorduk,
Tamamını kaybediyorduk,
Farkında olmadan elimizdekinin,
Gönlümüzdekileri kırmaya devam ediyorduk.
Bir hayat kurduk mesela,
Yaşamında buçuklu bir yerinde,
Ben diyeyim yirmi buçuk,
Sen otuz buçuk de,
Yine de tamam edemedik çocukluğu,
Yine de sözleri gençliğin yarına gebe,
Bekliyorduk.
Bir kırk buçuk belası gezinir bu topraklarda,
"Kırk buçuğa lanet olsun" der buradakiler,
Ciddi bir çöküntüdür yaşam,
Bazen herhangi bir buçuklu tarihte,
Gönlüne geliverir.
Olgun denilen adam veya kadın değil,
Olmuş denilecek düş kırıkları bu yaşam!
Ne kadar olduğunun değil,
Ne kadar olduramadıklarının söz sahibi olduğu,
Alelacele.
Tüm buçuklar tamama kavuştu da,
Bizler hala yarım,
Yamalak!
Değerli Alpaslan Hocam'a ithafen.
Meo - 19 Eylül 2015
MeoEdebiyat Şiir Blogu