MeoŞiir - Kayıp Bir Tapınak
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Kayıp bir tapınak,
Kaybettiğimiz tek sığınak.
İyilik diye anlattığımız,
Bu yıkımlara inat, gizleniyoruz.
Tüm geçmişin karanlığında,
Sisler için kayıp bir insanlığımız var.
Bizler iyiliğimizi kaybettik,
Çıkarcı inançlarımız,
Doğasız yaşamlarımız kadar..
Dünyayı paramparça edip,
Kendi sınırlarımızda dünya bizim zannedip,
Kendi bildiğimizi inancımıza devşirip,
Doğayı kendi pisliğimize hapsettik.
Kayıp bir tapınak yaşamın kaynağı,
İlk insanın kapısından çıkıp ilk kez doğaya adım attığı,
Bizler cennet diye tanımladığımız her idealde,
Sadece kayboluruz eskimiş bir doğa özleminde, bilinçsizce..
Binlerce yıldır,
Yılmaz bir inatla,
Kendi yarattığımız kötülükle,
Yaratılmış bir dünyayı,
Günah olarak işliyoruz,
Modern bir yalnızlık içerisinde,
Cennetimizi cehenneme çeviriyoruz.
Bıkmadan,
Usanmadan.
Meo - 2015
MeoEdebiyat - Şiir Blogu
[Lütfen alıntı ve paylaşım kurallarına uyun. Sosyal medya paylaşımları serbesttir. İsim (-Meo veya -Mehmet Şentürk) ve kaynak adres (meoedebiyat.com) belirtmeden bu eserlerin kullanılması yasaktır.]