Aforizmalar Blog (931)

Martıların çığlıklarını bilen normal insanlardan değildin sen, fısıltılarındaki hüzündü seni kendi denizlerinde boğabilen. Bir gemiydi tüm dileklerin, kaptanı hiç bulunmayan, rotası hiç olmayan. Kendi yazdığın şarkıların nakaratıydı çocukluğun, en güzel soloları martılar atıyordu, dinlemekten aciz sağır bir yalnızlıktı buralarda yaşam. Yalnızlığın köpüklü dalgalarını kokluyordun. Her gün, her gece...
- Meo

Kelimeleri doğru seçmezsen, kendini yanlış anlarsın. Cümleleri doğru yazamazsan, kaderini yanlış yazarsın. Yaşamdaki paragraflarını doğru ayırt edemezsen, sıkıcı bir aynılıkta kaybolursun.. Kelimeler basittir, sen onları ne kadar derinleştirirsen o kadar görünmez olursun gerçeğin kumları arasında.
- Meo

Annenin uzağında, yaşamın ve yabancılığın kucağında, toplum denilen bir kırağıda üşüyoruz her birimiz büyürken.. O yüzden çok katılaşıyor ruhlarımızın damarlarındaki tüm naif sevgiler. O yüzden kaçıyoruz yaşamın her türlü güzelliğinden. Ne zaman uzak kalsak, bizi bize çeviren toprak ve su büyüsü annelerin nefesinden!
- Meo

Yere basan gerçeklerin yerine yerçekiminden uzak dünyalarda uçabiliyordu her yeni sayfada, her kitap başka bir galaksiydi keşfe çıktığı karanlık evreninde. Her yaradılış birkaç cilt, her kader birkaç bölüm, her dostu birkaç karakterden ibaretti. Mutluydu bu boşlukta, aklını dolduran onca saçma ağırlıkla karşılaştırıldığında..
- Meo

Özgür kelebeklere yetecek kadar hapishane kuramazsın, gerçekte kelebeğin kendi yaşamına ve yaşamının kaderine hapsolduğunu fark etmezsen eğer.. Düşünceleri yazıya bile döksen yeterince sayfa veya yeterince kafes getiremezsin, fikirlerin aslında doğal yaşamın kısıtlı özgürlüğüne inat insanın en sınırsız tutsaklığını olduğunu göremezsen eğer. O kadar büyük bir boşluklu insanların bireysel evrenleri, uçsuz bucaklığındaki özgürlüğü görebilmek imkansıza yakınken, özündeki karanlığı yaşamak çok kolay. Ne kadar iyi niyetli de olsa cümleler, bizler eğitimli yönlendirmelere hep ama hep tutsak köleler.
- Meo