SizdenGelenler - Özge Nalbant - "BOŞLUK"
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
Dolmadı içindeki boşluk yıllar boyu. Zamanın akışından uzak bir yerde yaşıyormuşsun hissini aşamadın. Bazen arkadan çalan sakin bir müzikle uzaklara daldırır bir gece yarısı, bazense sonu gelmeyen uykulara daldırır. Ruhunun derinlerinde bir yerlerde sıkışmış kalmış duyguların toplandığı kara delik gibidir. Sanki tanımlayamadığın, içinden çıkamadığın her duyguyu oradan içeri atıyorsun ve en son da kendin atlıyorsun. Sonra da birinin seni oradan çıkarmasını umuyorsun, ama kapkaranlık orası ve kimse görmüyor, aynı zamanda duyulmuyor da çığlıkların. Bir yandan elbet biri elini uzatacak ve kurtaracak beni diyorsun, bir yandan da umudun kalmamış. Çabalamaksa hiç mi hiç gelmiyor aklına. Çıkış yolları var ama sen kör taklidi yapmayı seçiyorsun. Çok zaman sonra anlıyorsun ki, kimse yokmuş meğerse etrafta ve boşaymış feryatların. Bu sefer kendine geliyorsun ve tanımsız duygularından bir merdiven inşa ediyorsun. Attığın her bir adımda arkanda kalan basamaklar bir bir yok oluyor. Sonunda kurtuluyorsun oradan ve hiçbir iz kalmıyor ardında. Varlığını kabul ettiğin her bir duygu senin çıkışınmış meğerse. Yaşamın anlamsız olduğunu düşünmek kolay gelmiş, hakikati bulmak da imkansız.
ÖZGE NALBANT
