Umutsuzluk, aslen viraneye dönmüş dünyada yıkıntılar arasında açan çiçekleri aramaya kendini koşullandırmaktır. Gerçek umut, viraneleri çiçek bahçelerine çeviren ve her seferinde bu yolda ezilen doğru insanların zamansız, amaçsız hareketlerinde yatar. Gerçek umutsuzluk, gerçekdışı umutların renkleriyle kör olurken; kan rengindeki insan coğrafyasına ses etmektedir, barış-mutluluk-huzur adına.
- Meo

İçindeki çiçekler ölürken dışarıdan çığlıklarını duyamayabilirsin, bu sağır olduğunu değil doğal olmadığını gösterir.
- Meo

Yalnızca umudun olduğu yerde umutsuzluk olur; yalnızca sevginin olduğu yerde özlem.. Yalnızca senin olduğunu varsaydığım bir evrende sensizlik vardır! Ben ne umutsuz kalmalıymışım ne de sensiz. Hepsini ben kurgulamışım, hepsi bana ait kırıklarmış, sadece benim kendimi kanatabildiğim. Birileri gelip, ecel terleri siliyormuş sadece senelerdir, mutluluk adı altında. Hep ölüşümde anlıyorum, her yalnız kalışımda, kolayca.
- Meo

Aydınlıkta yürüyenler,
Bilmezler izlenirler,
Uzaktan.
Karanlıkta bekleyenler,
Bir yudum ışıkla gülümseleyenler,
Her gece tekrar ölenler tarafından. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Umutsuzluk senelerce içi içine sığmayan düşünceleriniz hareket etmekten yorulmasıdır. Her yöne çekilen ruhunuzun artık sadece kendi iç dünyanıza çöküp kalması ve hiçbir yolda kendi kaderiniz gibi yürüyemeyişinizdir. Acele edilip çıkılan her yol başkasının, acele edilip tanışılan her ten başka evrenden ve aceleyle verilen her söz dilin ucuna değmeyen birer kuruntudan ibarettir. Umutsuzluk, umut kaybı değil; umut yorgunluğudur!
- Meo