MeoŞiir - Aşk Fısıltısı
Öne Çıkan
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
Sırf duydun diye rüzgarda fısıltıları,
Sırf çınladı diye kulakların yalnızlığın artan basıncından,
Seviyorsan durduk yere,
Ancak durarsız o büyük denizin kıyısına gelince.
Biliyorsan doğru yolu,
Neden seslere doğru gidiyorsun?
Biliyorsan çekip gideceğini,
Niye umutsuzluklarını besliyorsun?
Aşk zaten kendi köküyle beslenen bir canavar,
Neden gözlerindeki yaşları kolayca kurutuyorsun?
Tek bir sebebi var mutluluğun,
Aç karnın doyması.
Tek bir olasılığı var bu hataların,
Denk gelirse sonsuz olması.
Güzel bir sabah uykusuzluğudur ömrüm,
Ölümü fısıldar tüm ağaçlar.
Derin bir nefes o derinden bakan gözlerin,
Bana karanlığı hatırlatırlar.
Biraz senden dökülür yağmur,
Bende anca geriye kalır fırtınalar.
Sendeki gözyaşı,
Bendeki olsa olsa çölde vahalar.
Senin kim olduğundan,
Benim kimi bulduğumdan bağımsız..
Gerçek aşk denen sadece bir fısıltı,
Biz ise hepimiz sağırız!
Meo - 2015
MeoEdebiyat Şiir Blog
'Mehmet Şentürk
