Mart 19, 2024

MeoAfo - Özgürlüğün Ateş Döngüsü

Yaşamın gücünü sağlayan bir özgür güneşin tutsaklığında döngülere hapsolmuş basit umutların dönüştürdüğü hayallerimiz var! Her mevsim sanki ilk ya da son... Her insan sanki tek ve terk-i diyarda. Ne kadar…
Şubat 11, 2024

MeoAfo - Sözlerin Yanmış Kanatları

Eski şiirlerini yakmış amatör şairlerin yitip giden çocukluk öyküleriyiz biz. Ruhumuzun cennetinden düşerken yanmış kanatlardan dökülen bir kar yağışı kaderimiz, hayal kırıklıklarıyla üşüyoruz kim bilir kaç kıştır...- Meo '2024 (Mehmet…
Ocak 24, 2024

MeoAfo - Unutulan Affedişler

Unutmak biraz da affetmek, önceden affettiklerini görmezden gelecek bir sonraki pişmanlık için biraz yakıt, biraz köz, biraz söz. Yarım bir cümlenin tamamlandığı başka bir dizeye dokunuyor hiç tanımadığımız bir şair,…
Ocak 24, 2024

MeoAfo - Kendi Sayfalarında Kayıp

Kendi sayfalarında kayıp, garip düşlerin çocuklarıyız biz. Her yolculuğumuz birkaç saniyelik sessizlikte ve iç çekişlerde.. Dönmeyen dünyalarımızın çevirdiğimiz sayfalarından esen rüzgarla savruluyor darmaduman çocukluğumuz, yetişkinlik adını verdiğimiz o cezalarımız uyarınca.…
Ekim 02, 2023

MeoŞiir - İki Yüzün Makyajı

Yüzler tekillik,Bizlerde acele bir ikinciriklik! Renklerde benzerlik,Bizlerde üstünkörü bir makyöze edilmişlik.. (İki yüzlülük konulu şiirimizin devamı yazıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.)
Temmuz 27, 2023

MeoDeneme - Öfkelenmeler

Biyolojik elektrik saatimizin tik taklarının o güzel heyecanı bize hep sevgiyi, hep daha güzeli, hep en ideali arama döngüsünde dürtülendirdi senelerdir. Severek, karşılıksızlığın o garip bencilliğini doğru bir yol veya…
Temmuz 09, 2023

MeoAfo - Kitapların Düşleri

Kitapların da düşleri var, düşledikleri, kalemden düşüverdikleri ve yazarların sizlere emanet ettikleri. O yüzdendir insanın kitapların son sayfalarında mahmur uyanışları gerçek dünyanın kahverengiliğine, onca gökkuşağını ziyaret etmenin tatlı yorgunluğu üzerine...…
MeoEdebiyat - FotoBlog
MeoEdebiyat - FotoBlog Pic. Source: "Scattered All Over" by meosenturc @Deviantart.com

MeoFoto - Deli Kızın Çeyizi Gibi

  Bir fotoğraf karesiydik biz, deli kızın çeyizi gibi dağılıyorduk tozlu yollara güneş tatillerinde. Ürkek çocukluğumuz, bitmeyen merakımız, tükenmeyen enerjimiz vardı. Her yaz göç ediyorduk köy yollarına.. Sonra yine dağıldık biz, bir daha toparlanmamak üzere. Göçemedik aynı köylere.

meosenturc @deviantart.com - ®Mehmet Şentürk

  Geçenlerde tozlu bir köy yolunda giderken gördüm bir avuç serçeyi, tozlu yollara serilmiş kumlarda yüzüyorlardı. İlk köy tatiline kaçmış şehir çocukları gibiydiler. Heyecanlı, neşeli, birlikte.. Her birinin bitmeyen öyküleri vardı, bitmeyen özlemleri anlatmaları gereken. Her biri göç etmişti bilinmeyen şehirlerden. Toplanmışlardı yine her yıl olduğu gibi. O an aklıma geldi, bir zamanlar biz de bu serçeler gibiydik. 

  Dağılıyorduk köye adımımızı attığımız gün tozlu yollara. 

  Koşuşturuyorduk tarla yollarında. 

  Ne zaman at arabasıyla tarlasına giden bir yaşlı amca görsek hiç düşünmeden atlıyorduk arabasına. Yardım ediyorduk birkaç dakika, kah boru taşıma kah sulama tabancalarını kaldırma. Boyumuzundan büyük işler vardı hep, biz hepsine kalkışacak kadar büyüyorduk bir araya toplanınca. 

  İşlerimizi bitirip dönerken yürümek istediğimizde atıyorduk şehir kokulu pabuçlarımızı bir kenara ya da çekiyorduk kulaklarını bağcıklarından alıyorduk omuzlarımıza. Siz hiç 35 derece yaz sıcağında kaynamış bir karış tozlu yollarda yalın-ayak koştunuz mu bilmem, biz çok koştuk zamanında. Yola savrulmuş eşek dikenlerine inat, bize kızacağından emin olduğumuz büyük annelerimize inat koşuyorduk çocukça, özgürce. Bizi biz yapan birlikteliğin çocukluğunda, hangi evde kimin annesi salçalı ekmekle doyurursa bizi biz orayı o gün ev yapıyorduk. Evcilik oynuyorduk geceleri yıldızların altında. Bizim evimizdi evrenin ışıltıları, gözlerimiz parlıyordu anlattığımız her çocukça hikayenin nokta aralarında.

  Aynı serçeler gibi dağıldık biz bir anda! Yabancı yabancı insanlar bize "büyüdünüz siz" dedi ve değişti dünya. Artık toza basmayan kaldırım mühendisleriydik, kaldırımlarda kendimizi önemli insanlar sananların haline bürünmüştü çoktan tozkoparan sokaklarımız. Bizler artık bir araya gelince konuşamayacak kadar unutmuştuk çocukluğumuzu, o kadar yaşadığımız halde. Şimdilerde kapana kısılmış bir şekilde, kapanlarımızı güzelleştirecek teknolojilere aşıktık, en güzel doğayı ekranların soğukluğunda, bol yalıtımlı şehir evlerinin sıcaklığında arıyorduk. "Eksik ne acaba" diye sorarken kendimize.

  Eksikler çok belliydi. Biz göç etmeyi bırakmıştık, özümüze, kökümüze, tozumuza ve toprağımıza.

  Eksikler çok barizdi. Biz öç almayı öğrenmiştik yaşamdan, bize yaşatılmayan bu vahşi şehir doğalarının içinde. Kaçabilenlerimiz hala hayattayken biz milyonlarca çocuk kaçırıldık doğrunun, güzelin, çamurun ve yağmurun dans ettiği köylerden. O yüzden ancak bir fotoğraf karesinde bir avuç kuş bile yetiyor yeniden çocukça hissetmeye. 

Meo - 2016
MeoEdebiyat FotoBlog
'Mehmet Şentürk

Son DüzenlenmeCuma, 06 Mayıs 2016 18:51
(3 oy)
Okunma 2444 defa
Yorum ve görüşleriniz değerlidir. Facebook hesabınız ile yorum yapabilirsiniz.
X

Sağ Tıklama

Sağ Tıklama ve Kopyalama Sitemizde Engellidir.