Şehirler alçaktır, gömülür ruhlar bodrum katlarının karanlığına.. Yüksek binaların küçülttüğü yaşamları yansıtır insanların hiç tamir edilemeyecek kadar zorlanmış psikollojileri. Tüm bunların arasında şehirüstü yaşamlar vardır, şehrin çişesinin üstünden yemyeşil açan inatçı çiçekler gibi. Bazı insanlar yayılabilir bir ısırgan otu gibi, her yerde bitebilirler, sorun etmezler karmaşayı, mesafeyi veya yükseltiyi. Onların ruhları şehirüstü bir yüceliktedir, asla yıkılmazlar, asla inşa edilmeye kendilerini zorlamalar. Şehirde boğulan değil, şehirde kendini koruyan insan olmayı unutmayın! 
- Meo (Mehmet Şentürk)

Sudan bir ruhtur o, berrak, parlak ve akışkan. Sudan bir öfke, sel, zarar ve gerekirse ziyan. Sudan bir varlıktır, her baharda yeniden kirli yüzlerinize yansıyan. Bazen yaşam pınarı, bazen asit yağmurlarına karışır! Her ne olursa olsun kendi döngüsünde kendisinle yarışır. Hep en safa döenecek kadar inatçılığıyla.. O yüzden o kadar sususuz varlığına ya!
- Meo (Mehmet Şentürk)

Kanar durur elbette, devinim. Kanamazsa durur aslında, ölüm! Yaşamak mesela bir nehrin kolu olmak, milyarlarca koldan oluşan devasa bir insanlık akışında sınırlı bir kaynak olmanın önemini kavrayamamış ve küçüklüğünü büyüklükle sevinçlere dönüştürmek yerine evrenin yaşam dağlarının kanadığı o kutsal kan olduğumuzu vurgulamak en büyük zaman kaybıdır!
- Meo (Mehmet Şentürk)

Kanamak deyimi güzel bir güç göstergesi, yani tour de force. Yaşamın tüm akışkanlığa hükmettiğini sanan büyük insanların bir damla kan görüntüsü ile bayılabildiği bu mükemmel saçmalıktaki düzenin naif mesajlarında gizliyiz. Bizi kan tutuyor, bizi bizler alıkoyuyoruz.. O yüzden kanamak önemli bir güç göstergesidir, yaşamın insana verip kolayca insandan alabildiği...
- Meo (Mehmet Şentürk)

Bilginin birikimi var, insanın biriktiremedikleri. Bilemediklerimizin inançlarında düştüğümüz yanılgılar, aç susuz dolaşıyoruz gerçeklerin ortasında gölge zannederek bazı serapları. Bilginin bilmekle aynı şey olmadığı ukala yaşamları yüceltiyoruz inatla! 
- Meo (Mehmet Şentürk)

Yaşamın tutkularından kaçarak, sığındığımız limanlarda sorusuz, sorgusuz ve sorgulamasız cevapların rahatlığında bildiğimiz düşündüğümüz tüm kitapların öykülerini yazıyoruz cahil cahil.. Kimse de tutup elimizden demiyor ki, BOŞSUN! İnsan bu işte, anca çiğ süt peşinde koşssun. Bilmiyor ki birçoğu bilgisin varlığın mı var; hepi topu yoksun.
- Meo (Mehmet Şentürk)

Her savaşın şafağında duvarlarla konuşan bir savaşçının sıvaları sıvazlayan gözyaşları vardır. Kılıçlara önce kan damlar, sonra pişmanlık; insanlık kadar aç gözlük vahşet, tutkularımız en büyük şişmanlık. Bir gün kala ölüme, yeniden doğacağına inanmak kadar ürkütücü bir cehalet, savaşın rengini kaybettiği dünya yüzeyinde.. 
- Meo

Yazar: Mehmet Şentürk

Eski dünyanın karanlığında aydınlıkların meşaleleriyle savaşan akıl dolu şövalyelerdik biz! Yorulduk, yaşlandık, renklerimiz soldu.. Sonraları çok daha renkli dünyalar kazandık, rengarenk topraklar, yıkıntıların tarih parşömenlerine yazılageldik. Ama kendi yazgımızı, kendi amacımızı ve ışığımızı kaybettik. Şimdilere en büyük karanlıklar bizim için aydınlık. O yüzden eskinin şövalyeleri iken şimdinin vampirleriyiz yalan dünyanın yapay ışıklandırmalarında.
- Meo

Belki yine o bahar, o tarihte, o güneşle, o sabah serininde gelecek; yine çiçek açacak ovalar, değişecek güneşe nazire yörüngesel mevsimler! Ancak biz yine kendi pisliğimizin, kendi solmuşluğumuzun karantinasında kapalı kalacağız zoraki. Ne de çok severdik baharları halbuki! Keşke dünyayı çiçeksiz de sevebilseydik, başımıza gelenler tüm bu sevgisiz ve açgözlü saldırganlığımızın taptaze meyvesi..
- Meo

Büyülü doğanın ilk kez zirvelerine kadar beton gömdüğümüz gün; ilk merdivenleri tanrıların insanlardan gizlediğini bildiğimiz engin dağ zirvelerine taşıdığımız o ruh dolu mucizeyi kaybettik! Artık zirveler de bizim, doğa da bizim, kurallar da bizim.. Kırıyoruz birbirimizi cehenneme çevirerek bir zamanların cennet bahçelerini.
- Meo