Bir öğretmenim vardı benim, öğretmenliğine laf edilmez de devamlı ek işler yapan. Hiç üşenmez abilik yapardı, hiç üşenmez dostlukla uğraşır,-yahu insan hiç mi üşenmez- hep gülücükler saçardı. Yorulmadı gitti. Yorulduk sevmekten, vaz geçmedik keza. O da geçmedi sağ olsun, 'kerata' dese yüzümüzde güller açar hala. Binlerce böceği var onun, ilhamlarıyla çizdiği rengarenk sevgi ovalarında, kimisi ben gibi yazar, kimileri çiçekler dokur koskocaman yeni bir sevgi ülkesi oluruz onu tanıdık tanıyalı. 
'Meo

[Çok değerli Resim Öğretmenim, Ressam, Karikatür Sanatçısı Mehmet Selçuk'a derin saygı ve sevgilerimle.]