Birini bana bağlayan o büyük yalan, aramızda pamuk ipliği bir sır gibi kanla uzanan. Hangi güzel hayalettin sen, en güzel ömrümün ortasına korku salan? Hangi hatanın kefaleti olacak yalnızlığım ve yarım bile kalamayacak kadar kirlettiğin duygular? Saflık, temizlik güzel de, hangi karanlık gizleyebilecek simsiyah bencilliğini? Hangi şerefsiz dürtündü benim çocukluğumu emanet ettiğim varlığına feda? Hepsi senin narin eserin, bir saniyede yıkabildiğin! Şimdi git o yıkıntılar arasında yüreğine batacak her güzel-temiz duyguda göz pınarlarını tıkayacak bir güzellik ara. Hak ettin!
- Meo